Week 82, woensdag

1 Korintiers 4:3-5 NBV
‘3 Maar hoe u of een menselijke instelling over mij oordeelt interesseert me niet, en hoe ik over mezelf oordeel telt evenmin. 4 Ik ben me weliswaar van geen kwaad bewust, maar dat betekent niet dat mij niets ten laste kan worden gelegd. Het is de Heer die over mij oordeelt. 5 Houd dus op te oordelen en wacht de tijd af dat de Heer komt, omdat hij het is die aan het licht zal brengen wat in het duister verborgen is en zal onthullen wat de mensen heimelijk beweegt. En dan zal God het zijn die ieder de lof geeft die hem toekomt.’

Mattheus 3:16- 4:3a
‘Zodra Jezus gedoopt was en uit het water omhoogkwam, opende de hemel zich voor hem en zag hij hoe de Geest van God als een duif op hem neerdaalde. 17 En uit de hemel klonk een stem: ‘Dit is mijn geliefde Zoon, in hem vind ik vreugde.’ 41 Daarna werd Jezus door de Geest meegevoerd naar de woestijn om door de duivel op de proef gesteld te worden. 2 Nadat hij veertig dagen en veertig nachten had gevast, had hij grote honger. 3 Nu kwam de beproever naar hem toe.’

Romeinen 8:14-17 NBV
‘Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God. 15 U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met ‘Abba, Vader’. 16 De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn. 17 En nu we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen, erfgenamen van God.’

Lukas 19:12,13
‘Hij zei dan: Een zeker mens van hoge geboorte reisde naar een ver land om voor zich een koninkrijk in ontvangst te nemen en daarna terug te keren. 13 En hij riep zijn tien slaven, gaf hun tien ponden en zei tegen hen: Doe daarmee zaken totdat ik terugkom.’

HOE LUISTER JIJ? VANUIT VREDE MET JEZELF?

Gisteren schreef ik over de stemmen uit het verleden die iedere keer weer kunnen spreken – zo lijkt het. De stemmen die een wond hebben geslagen die niet geheeld is en door andere stemmen open wordt gehouden.

Pas wanneer je die wonden laat genezen door de helende woorden van God, door Zijn stem, en je de andere sprekers gaat vergeven wordt je hart vrij en ben je ook vrij om te bepalen hoe jij gaat luisteren.

Wat ik daarmee bedoel is dat je onbevangen mag gaan leren luisteren. Zonder (voor)oordeel. Vanuit vrede met jezelf.

Die vrede met jezelf is een groot goed. Want wanneer je vrede hebt met jezelf, kun je ook in vrede leven met anderen. Het is zoals het tweede gebod zegt: heb je naaste lief als jezelf. Je kunt een ander niet liefhebben als je niet jezelf liefhebt.

Ik stel dus eigenlijk dat vrede met jezelf hetzelfde is als jezelf liefhebben. Ik vind dat een duidelijker omschrijving. Maar veel mensen vinden het maar lastig: jezelf liefhebben. Hoe werkt dat?

Daarom vind ik de omschrijving ‘vrede met jezelf’ makkelijker/toepasbaarder.

Ik googlde op de term ‘vrede met jezelf’. Wat ik vooral tegenkwam was ‘vrede in jezelf’. Er gaan dan bij mij allerlei alarmbellen rinkelen. Zoeken naar een bron van vrede in jezelf en vandaar uit leven, of zo? En dan betrek ik het dus echt op het menselijke vlak, want dat is wat ik in eerste instantie concludeerde.

Ik kan het ook vergeestelijken ‘vrede in jezelf’. De Heilige Geest in jou, van waaruit jij mag leven. Want de Geest is vrede. God zelf is vrede! Maar dat is niet wat ik bedoel met ‘vrede met jezelf’.

Als ik het heel simplistisch zeg dan betekent ‘vrede met jezelf’, tevreden zijn met hoe God jou heeft gemaakt. Als Hij jou als een mandarijntje heeft gemaakt, dan ben je beslist geen banaan. Accepteer dat je een mandarijn bent en geniet daarvan! Je bent immers een mandarijn naar Gods beeld.

Wanneer jij niet tevreden bent met jezelf dan zeg je eigenlijk ‘God, U heeft het niet goed gedaan’. Maar God maakt geen fouten. God wilde dat jij zou zijn zoals je bent. Dat er krassen op onze ziel zijn gekomen, gebreken, belemmeringen en misschien wel ziekte zegt niets over wie jij ten diepste bent: Gods beminde!

Ik zeg bewust ‘ten diepste’. Misschien heb je wel nooit gehoord dat je geliefd bent. Misschien heb je wel nooit woorden van bevestiging of erkenning gekregen. En dan zit dat ‘bemind zijn’ erg diep weg gestopt.

Maar iedereen verlangt er zo naar om die woorden te horen: je bent goed zoals je bent. Je bent prachtig. Je bent geliefd. Ik zie je, hoor je en erken je.

En als die woorden niet klinken, als er dus geen bevestiging en erkenning is, dan gaan we op zoek. We doen hard ons best, want we willen gezien en erkend worden. Dus zoeken we naar succes en naar het gevoel van ‘nodig zijn’. We vinden onze identiteit, vrede met onszelf, in wat we doen, in wat mensen over ons zeggen, in wat we hebben en in de invloed die we hebben. We laten onze identiteit dus helemaal afhangen van anderen, van omstandigheden en situaties.

Dat betekent dus keihard werken. Doodmoe worden, uitgeput raken, dikke stress en dus vooral geen vrede met jezelf.

God zegt: ‘accepteer wie je bent: Mijn geliefde kind. Ik wil dat jij jij bent. Jij, met jouw talenten, jij met jouw speciale trekjes, jij, met jouw onvermogen, met jouw gaven, met alles wat jou, jou maakt. Inclusief je slechte grappen’. (ik denk dat God nog wel om onze slecht grappen kan glimlachen).

Als we ooit voor God verschijnen zal Hij niet zeggen ‘waarom heb je niet een beetje beter je best gedaan om op die of die te lijken’. Hij wil dat jij jezelf bent.

En je bent volledig jezelf wanneer je besluit: ik ben goed zoals ik ben. Wanneer je ’s morgens in de spiegel kunt kijken naar jezelf, je rimpels ziet, pukkels, grijze haren en wellicht een uitzakkend lijf en toch kunt glimlachen. Je weet het: dit ben ik, zo zie ik er uit, ik word ouder met alle gevolgen vandien, maar ik zie, ik zie: een geliefd kind. Een kind zo gewenst, een kind met allerlei gekkigheden, een kind zo waardevol, zo vrij en vol vrede omdat God van mij houdt. Ik ben blij met wie ik ben. Blij omdat God Zijn hand op je legt, je beschermt, zegent en van je geniet.

Opwekking 617 ‘Een machtig maker’