Week 61, Vrijdag

2 Petrus 2:1 (HSV)
Toch zijn er destijds onder het volk ook valse profeten opgetreden, en zo zullen er ook onder u dwaalleraren verschijnen. Ze zullen met verderfelijke ketterijen komen en zelfs de meester die hen heeft vrijgekocht verloochenen. Daarmee bewerken ze spoedig hun eigen ondergang.

Romeinen 6:15-23 (NBV)
Betekent dit nu dat we vrijuit mogen zondigen omdat we niet onder de wet staan, maar onder de genade leven? Absoluut niet. 16 Wanneer u zich als slaaf in iemands dienst stelt, weet u toch dat u hem moet gehoorzamen? Wanneer u de zonde dient, leidt dat tot de dood; wanneer u God gehoorzaamt, leidt dat tot vrijspraak. 17 Maar God zij gedankt: u was slaven van de zonde, maar nu gehoorzaamt u van ganser harte de leer waaraan u zich hebt toevertrouwd, 18 en bevrijd van de zonde hebt u zich in dienst gesteld van de gerechtigheid. 19 Ik druk me zo gewoon mogelijk uit, omdat het anders uw begrip te boven gaat. Zoals u zich ooit in dienst stelde van zedeloosheid en onrecht om een wetteloos leven te leiden, zo stelt u zich nu in dienst van de gerechtigheid om heilig te leven. 20 Toen u nog slaven van de zonde was, was u niet gebonden aan de gerechtigheid. 21 Wat hebt u daarmee geoogst? Dingen waarvoor u zich nu schaamt, want ze leiden tot de dood. 22 Maar nu, bevrijd van de zonde en in dienst van God, oogst u toewijding aan hem en zelfs het eeuwige leven. 23 Het loon van de zonde is de dood, maar het geschenk van God is het eeuwige leven in Christus Jezus, onze Heer.

Verslaafd aan………

Gisteren heb ik de tekst aangehaald uit Mattheus 4 ‘De verzoeking in de woestijn’, en hoe de duivel Jezus aanvalt/verleidt op primaire behoeften: eten, geborgenheid en gezien willen worden en autonomie.

De primaire behoefte van eten en drinken lijkt me helder. Maar wellicht kom ik daar later in de serie nog op terug. In ieder geval op het antwoord dat Jezus geeft op deze verzoeking/verleiding.

Ik wil nu inzoomen op de behoefte van geborgenheid. Dat is misschien niet direct een woord dat je dagelijks gebruikt. Wat betekent ‘geborgenheid’? In een woordenboek kwam ik het volgende tegen: Gevoel van veilig zijn, Gevoel van veiligheid. Veiligheid is dus het woord dat hoort bij geborgenheid.

In tekst in Mattheus 4 komt dat ook duidelijk naar voren: ‘Toen nam de duivel Hem mee naar de heilige stad en zette Hem op het hoogste gedeelte van de tempel,6 en hij zei tegen Hem: Als U de Zoon van God bent, werp Uzelf dan naar beneden, want er staat geschreven dat Hij Zijn engelen voor U bevel zal geven, en dat zij U op de handen zullen dragen, opdat U Uw voet niet misschien aan een steen stoot’.

Hier lijkt het vooral betrekking te hebben op het lichamelijke aspect: Jezus zal zijn voeten niet aan een steen stoten. Maar het gaat hier natuurlijk om veel meer. Het gaat hier om de zekerheid – het volstrekt zeker zijn – van Gods zorg voor Jezus. En de duivel weet dat. De boze weet en kent de oneindige zorg en tederheid voor Zijn kind. En Jezus weet dat ook. Hij weet dat dat het wezen is van God, liefde, zorg, tederheid, veiligheid en geborgenheid. Dat blijkt ook uit het antwoord van Jezus: ‘Jezus zei tegen hem: Er staat eveneens geschreven: U zult de Heere, uw God, niet verzoeken’. Het is voor Jezus niet nodig om God bij wijze van spreken uit te dagen iets te doen om Zijn grootheid en zorg te demonstreren, terwijl ze het beide weten; de boze kent immers allang de grootheid en de tederheid van de Almachtige. Het is alsof hij met deze verzoeking Jezus tart te twijfelen aan de grootsheid en zorg van God. Maar dat is voor Jezus helemaal niet nodig; Hij wéét dat God voor Hem zorgt. Altijd en overal. Hij wéét en kent de oneindige liefde en geborgenheid die God de Vader Hem geeft. Zo leeft Hij en zo weerstaat Hij verleidingen.

Op internet las ik iets over het gemis van geborgenheid in je jeugd en de uitwerking die dat kan hebben. Daar stond beschreven dat het gemis van geborgenheid (lees veiligheid) controle uitwerkt. Controle over een partner, mensen die dichtbij staan en dat vooral door te pleasen. Want stel dat er afwijzing volgt……… en het bijbehorende gevoel van leegte, teleurstelling, onveiligheid en onzekerheid.

Het gemis van geborgenheid en veiligheid werkt dus de behoefte aan controle uit. Aan perfectie misschien wel.

Hoe zou dit zich kunnen uitten in een verslaving? Misschien lijkt die link niet te maken. En toch is die er wel degelijk. Een verslaving is een vriend, iets dat jou helpt in geval van nood. Het helpt jou ‘je nood’ onder controle te houden. Het helpt jou om het masker van perfectie in stand te houden. Je verslaving speelt zich af in het verborgene. Onder een masker van gezelligheid, vrolijkheid, perfectie en het op orde hebben van je leven. Maar ondertussen. Ondertussen voel je – onder de oppervlakte, onder je masker – hoe je je echt voelt. Hoe je je onzeker en onveilig kunt voelen bij andere mensen. Hoe je niet durft te zeggen hoe je je echt voelt, hoe je niet kwetsbaar durft te zijn. Hoe je niet durft aan te geven wat je nodig hebt om je ‘gevuld’ te voelen. Om je vol leven te voelen.

En wanneer al die gevoelens te lang zijn onderdrukt komt er een moment dat je je vriend de verslaving nodig hebt. En waarschijnlijk op een moment dat je moe bent, druk bent, geen tijd hebt gehad om afstand te nemen. Als het leven als een draaimolen maar doorgaat. Wanneer je alleen op de bank zit, of s’ avonds achter je computer, wanneer er niemand thuis is en je weet wat er in huis is, wat er te vinden is, wat er te koop is en hoe je dat helpt om je beter te voelen.

En in plaats van je hart te onderzoeken, zoek je naar snel en kort geluk. Naar iets dat je direct een goed gevoel geeft, kies je voor de kortste route naar een oplossing van hoe je je voelt.

Nu moet je niet denken dat het hier alleen maar om de bekendste verslavingen gaat zoals drugs, eten, sigaretten, alcohol, gokken en porno. Het betreft zoveel meer. Wat we lezen in de verzoeking in de woestijn is dat de duivel Jezus verleidt tot het uitdagen om bevestiging en goedkeuring te ontvangen, wat alles te maken heeft met veiligheid. En uiteindelijk is dat de basis onder iedere verslaving: goedkeuring! Goedkeurig en bevestiging.

Hoe druk ben jij met wat mensen van je vinden, wat ze denken en wat ze over je zeggen om daarmee goedkeuring en bevestiging te vinden.

De grootste verslaving die er is, is de verslaving aan goedkeuring!

Wanneer je grote (narcistische) vriend je weer influistert ‘doe maar, je hebt het nodig’, luister dan eens naar je hart. Waar ben je werkelijk naar op zoek.

Ben je ten diepste op zoek naar goedkeuring? Naar goedkeuring van anderen of van je zelf, zelf acceptatie, en probeer je te ontsnappen aan gevoelens van minderwaardigheid?

Luister dan goed naar wat God over je zegt:
– Alles wat God geschapen heeft is goed. Niets hoeft te worden verworpen als het onder dank wordt aangenomen, want het is geheiligd door het woord van God en door het gebed. 1 Tim. 4:4-5
– U hebt hem met eer en glorie gekroond. Psalm 8:6b

Remco Hakkert ‘U die mij geschapen heeft’ (Opwekking 355)