Week 61, Donderdag
2 Petrus 2:1 (HSV)
Toch zijn er destijds onder het volk ook valse profeten opgetreden, en zo zullen er ook onder u dwaalleraren verschijnen. Ze zullen met verderfelijke ketterijen komen en zelfs de meester die hen heeft vrijgekocht verloochenen. Daarmee bewerken ze spoedig hun eigen ondergang.
Romeinen 6:15-23 (NBV)
Betekent dit nu dat we vrijuit mogen zondigen omdat we niet onder de wet staan, maar onder de genade leven? Absoluut niet. 16 Wanneer u zich als slaaf in iemands dienst stelt, weet u toch dat u hem moet gehoorzamen? Wanneer u de zonde dient, leidt dat tot de dood; wanneer u God gehoorzaamt, leidt dat tot vrijspraak. 17 Maar God zij gedankt: u was slaven van de zonde, maar nu gehoorzaamt u van ganser harte de leer waaraan u zich hebt toevertrouwd, 18 en bevrijd van de zonde hebt u zich in dienst gesteld van de gerechtigheid. 19 Ik druk me zo gewoon mogelijk uit, omdat het anders uw begrip te boven gaat. Zoals u zich ooit in dienst stelde van zedeloosheid en onrecht om een wetteloos leven te leiden, zo stelt u zich nu in dienst van de gerechtigheid om heilig te leven. 20 Toen u nog slaven van de zonde was, was u niet gebonden aan de gerechtigheid. 21 Wat hebt u daarmee geoogst? Dingen waarvoor u zich nu schaamt, want ze leiden tot de dood. 22 Maar nu, bevrijd van de zonde en in dienst van God, oogst u toewijding aan hem en zelfs het eeuwige leven. 23 Het loon van de zonde is de dood, maar het geschenk van God is het eeuwige leven in Christus Jezus, onze Heer.
Verslaafd aan………
Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar ik vind het een behoorlijk heftig onderwerp. Het lijkt ook wel of ik er een soort van weerhouden wordt om hiermee door te gaan.
En misschien geldt dat ook wel voor jou. Heb je geen zin om hierover verder te lezen. Omdat het te dichtbij komt, omdat je er niets mee hebt, of omdat het zo ‘zwaar en somber’ is.
Eén ding, verslavingen, zonde zíjn ook zwaar en somber. Wanneer je vast zit in een verslaving kan het voelen alsof je in het duisternis wandelt. Alsof je vast zit in iets dat je verstikt en benauwd. Maar het is wel realiteit. Zoveel mensen zitten vast in een verslaving, of in verkeerde denkpatronen of verkeerde verlangens. Meer dan je denkt!
Wanneer je worstelt met een verslaving houd je dat vaak geheim. Je verbergt het diep in je hart en stopt het weg voor anderen. Het is van jou. Het is voor jou. Het is jouw vriend die jou helpt niet langer te voelen wat je pijn doet, wat je kwelt. Niet langer meer de leegte, het gemis, de afwijzing, de wanhoop of de angst. Voor een moment helpt je vriend de verslaving je ‘goed te voelen’.
Een vriend, ja, maar wel een narcistische vriend. De verslaving wordt uiteindelijk een ‘ding’ op zichzelf. Het wordt de baas over jou. Je hebt jij en je hebt je verslaving. En je verslaving, je narcistische vriend, denkt precies te weten wat jij nodig hebt. En hij is geniepig. Hij weet je te verleiden met argumenten, met verleidelijke woorden, met verzachtende woorden: ‘toe maar, één koekje kan best, je hebt het verdiend. Je mag best even op internet surfen, er zijn zoveel mooie sites. Sporten is goed voor je, waarom zou je niet weer naar de sportschool gaan. En werken is verantwoordelijkheid nemen, dus weer een avondje overwerken is eigenlijk goed zorgen voor je gezin. Weer een avondje voor de kerk, je doet het toch voor de Heer? En ga zo maar door. Je herkent het misschien wel in jezelf.
En op zich, is dit allemaal nog niet zo gek. Je kunt – als je even goed nadenkt – hier op een goede manier mee omgaan. Je kunt je realiseren dat je te weinig tijd met je gezin doorbrengt, dat je verkeerde prioriteiten stelt, dat je even niet moet snoepen om wat af te vallen omdat je anders je kleding niet meer past. Dat teveel sporten niet goed is en te veel van je tijd in beslag neemt. Dat het gevaar van s ’avonds laat nog op internet rondsurfen je zomaar kan brengen op sites die je niet wilt. En dan bekeer je je hiervan!
Maar met een verslaving is dat niet zo eenvoudig. Die verslaving speelt namelijk in op een veel sterkere behoefte. Of behoeftes. Een primaire behoefte die blijkbaar niet vervuld wordt! Ik neem jullie mee naar Mattheus 4:1-11 waar 3 heel primaire behoeftes worden genoemd.
De verzoeking in de woestijn
41 Toen werd Jezus door de Geest weggeleid naar de woestijn om verzocht te worden door de duivel. 2 En nadat Hij veertig dagen en veertig nachten had gevast, kreeg Hij ten slotte honger. 3 En de verzoeker kwam bij Hem en zei: Als U Gods Zoon bent, zeg dan dat deze stenen broden worden.4 Maar Hij antwoordde en zei: Er staat geschreven: De mens zal niet van brood alleen leven, maar van elk woord dat uit de mond van God komt.5 Toen nam de duivel Hem mee naar de heilige stad en zette Hem op het hoogste gedeelte van de tempel,6 en hij zei tegen Hem: Als U de Zoon van God bent, werp Uzelf dan naar beneden, want er staat geschreven dat Hij Zijn engelen voor U bevel zal geven, en dat zij U op de handen zullen dragen, opdat U Uw voet niet misschien aan een steen stoot.
7 Jezus zei tegen hem: Er staat eveneens geschreven: U zult de Heere, uw God, niet verzoeken.8 Opnieuw nam de duivel Hem mee, nu naar een zeer hoge berg, en hij liet Hem al de koninkrijken van de wereld zien, met hun heerlijkheid,9 en zei tegen Hem: Dit alles zal ik U geven, als U knielt en mij aanbidt.10 Toen zei Jezus tegen hem: Ga weg, satan, want er staat geschreven: De Heere, uw God, zult u aanbidden en Hem alleen dienen.
11 Toen liet de duivel Hem gaan; en zie, engelen kwamen en dienden Hem.
Jezus is net gedoopt in de Jordaan, heeft Zijn Vader horen spreken hoe geliefd Hij is en heeft de Heilige Geest ontvangen, zichtbaar door de duif. Dan wordt Hij door diezelfde Geest de woestijn in geleid. En daar blijft Hij 40 dagen lang. Vervolgens krijgt Jezus bezoek van de duivel, die Hem probeert te verleiden op 3 primaire levensbehoeften: eten, geborgenheid en gezien willen worden en autonomie. Die laatste plak ik onder 1 noemer.
Het gaat voor vandaag te ver om dat uit te werken. Maar het is helder dat de duivel niet alleen Jezus, maar ook ons op die punten zal proberen te raken. Het gaat hier om een aantal basisbehoeften die we allemaal hebben. En we streven er allemaal naar om die behoeften te vervullen. Daar is op zich niets mis mee. We zijn zo immers geschapen.
Maar wat als er in die drie behoeften in ons opgroeien niet voldoende is voorzien? Of als er door een trauma of trauma’s een ‘gat’ is geslagen? Dan is er een ongezonde grote leegte ontstaan, die wel opgevuld móet worden met meer dan goed en gezond is. Het lijkt soms niet aan te slepen. En we zijn er afhankelijk van geworden.
Als je nog eens goed kijkt naar dat stuk uit Mattheus 4 dan zie je wie de verleider is. Wie probeert je te verleiden je behoefte op een snelle en verkeerde manier te bevredigen of op te vullen. Maar ook hoe Jezus reageert. Hij gebruikt het machtigste wat er is: het Woord van God!
Opwekking 662 ‘God regeert’