Veiligheid en vertrouwen

Week 65, dinsdag

Psalm 91 NBV
‘1 Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende, 2 zegt tegen de HEER: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting, mijn God, op u vertrouw ik.’ 3 Hij bevrijdt je uit het net van de vogelvanger en redt je van de dodelijke pest, 4 hij zal je beschermen met zijn vleugels, onder zijn wieken vind je een toevlucht,
zijn trouw is een veilig schild. 5 De verschrikking van de nacht hoef je niet te vrezen, ook de pijl niet die overdag op je afvliegt, 6 noch de pest die rondwaart in het donker, noch de plaag die toeslaat midden op de dag.
7 Al vallen er duizend aan je linkerzijde en tienduizend aan je rechterhand,
jou zal niets overkomen. 8 Open je ogen en zie hoe wie kwaad doen worden gestraft. 9 U bent mijn toevlucht, HEER. Als je mag wonen bij de Allerhoogste, 10 zal het kwaad je niet bereiken, geen plaag je tent ooit treffen. 11 Hij vertrouwt je toe aan zijn engelen, die over je waken waar je ook gaat. 12 Hun handen zullen je dragen, je voet zul je niet stoten aan een steen. 13 Leeuw en adder zul je vertrappen, roofdier en slang vermorzelen. 14 ‘Ik zal bevrijden wie mij liefheeft en beschermen wie met mijn naam vertrouwd is. 15 Roep je mij aan, ik geef antwoord, in de nood zal ik bij je zijn, je bevrijden en met roem overladen, 16 je overvloed geven van dagen. Ik zal je redding zijn.’

Openbaring 19:11 HSV
‘En ik zag de hemel geopend, en zie, een wit paard, en Hij Die daarop zat, werd getrouw en waarachtig genoemd (Trouw en betrouwbaar NBV)’.

VEILIG BIJ GOD

Veiligheid, ik had het er vorige week al over, is een waardevol iets. Wanneer voel je je veilig? Je voelt je veilig wanneer je vooral mag zijn die je bent. Dat is sociale en emotionele veiligheid. En er is natuurlijk de lijflijke en tastbare veiligheid.

Ik wil nu voornamelijk inzoomen op de sociale en emotionele veiligheid. En dan maar gelijk een vraag daarbij: hoe sociaal en emotioneel veilig voel jij je? Durf jij te zijn wie je bent? In gezelschap en wanneer je alleen bent. Durf jij eerlijk te zijn over wat je denkt, voelt en ervaart?

Een domme vraag misschien ‘durf je te zijn wie je bent als je alleen bent’? Maar je moet eens weten hoeveel mensen er met een masker op rond lopen, ook naar zich zelf toe. En die niet eens van zichzelf kunnen zeggen hoe ze zich voelen of waarom ze zich voelen zoals ze zich voelen. Zoveel mensen die het eng vinden om eerlijk te zijn tegen zichzelf, om toe te geven dat ze verdriet hebben. Dat ze zich afgewezen voelen of angstig zijn, of bang zijn om teleurgesteld te raken. Zoveel mensen die bang zijn voor hun eigen gevoelens. Want wat gebeurt er wanneer je écht gaat voelen. Wat gebeurt er wanneer je je masker – als eerste voor jezelf – laat zakken en jezelf aankijkt in de spiegel en je de pijn in je ogen gaat zien zonder weg te lopen. Dat kan een verschrikkelijk idee zijn, want wat dan?

Dan zak je misschien wel door je hoeven, door het ijs, door je zelfbeheersing en kun je niet meer overeind komen. Dus …………. Ben je niet eerlijk naar jezelf. En als je al niet eerlijk tegen jezelf kunt zijn, hoe kun je dan eerlijk zijn tegen een ander?

Dat wil niet zeggen dat je met een masker op rond loopt waarvan niets is af te lezen. Je kunt boos zijn, agressief, neerbuigend, sarcastisch, overdreven vrolijk of luchthartig. Je laat absoluut iets zien aan de buitenkant, maar ondertussen speelt zich iets anders af aan de binnenkant. Want stel je voor dat je je masker laat zakken en aan anderen laat zien hoe je je écht voelt? Wat zullen ze wel niet zeggen? Wat zullen ze wel niet denken?

En natuurlijk zul je soms je anders moeten gedragen dan dat je je voelt. Je kunt niet altijd uiting geven aan iedere gedachte, mening of gevoel. Fijngevoeligheid, tact en zelfbeheersing hoort bij het leven. Maar dat zal helder zijn.

In de Bijbel wordt heel veel gesproken over veiligheid. En niet voor niets lijkt mij. We zijn op aarde niet veilig. Hoe hard we ook ons best doen. We zijn soms niet veilig in onze eigen gezinnen, families, bij onze partner, in de kerk of bij onszelf.

En dat wetend zegt de Bijbel in spreuken 4:23 ‘Van alles waarover je waakt, waak vooral over je hart, het is de bron van je leven’. We moeten dus eerst zorgen dat ons hart veilig wordt gesteld. Dat we ons hart beschermen. En niet met een dikke muur er om heen, maar veilig stellen in de liefde van God. Want wanneer het niet goed zit met je hart, zit het ook niet goed met je leven.

Maar ja, hoe doe je dat ‘zorgen dat het goed komt met je hart’. Jezus geeft ons inzicht. In Mattheus 6 zegt Hij: ‘Maar u, wanneer u bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader, Die in het verborgene is; en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden’.

Het is goed om te praten om ‘van je hart geen moordkuil te maken’, maar hoe moeilijk kan dat zijn wanneer je niet weet hoe anderen zullen reageren. Of als je weet dat anderen je niet serieus zullen nemen? ‘Ga in uw binnenkamer en sluit uw deur en bid tot uw Vader’. Ik kan niet anders dan het zo vertalen: zoek een veilige plek, sluit je af voor wat je afleidt en stort je hart uit voor God de Vader. En Hij zal zorgen dat het goed komt met je hart.

Dan gaat Jezus nog verder: ‘en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden’. God kent jouw hart en alles wat daarin verborgen ligt. En Hij wil dat daaraan recht wordt gedaan. Híj wil jou recht doen. En dat betekent dat je als eerste eerlijk moet zijn tegen Hem. Bij Hem ben je nergens anders veilig. Hij wacht tot je bij Hem komt met alles wat je dwars zit. Of het nu groot of klein is. Hij wil niets liever dan dat Hij je hart kan heel maken.

Jezus zei ook: klop en je zult opengedaan worden, bid en je zult ontvangen en zoek en je zult vinden. Waar moet je kloppen, tot wie moet je bidden en waar moet je zoeken? Klop aan bij God, spreek met Hem en zoek in de Bijbel wat Hij tegen je zegt door de Bijbel heen. En luister!

Luister naar Zijn zachte stem. Het is ook daarom dat we ons moeten terugtrekken en ‘onze deur’ dicht moeten doen. Je kunt dan veel beter luisteren. En weet je, soms hoeft het niet een letterlijk terug trekken te zijn. Je kunt je ook terugtrekken in rustige muziek, in de natuur, in een kerk, of genietend van kunst, maar zorg dat je de oren van je hart dan gericht houdt op God.

Want je bent nergens zo veilig als bij God. Wanneer jij weet dat je hart beschadigd is, er herstel en innerlijke genezing nodig is, besluit dan om te beginnen je open te stellen voor God. Niemand en niets op aarde is zo goed en is te vergelijken met God. Het is heerlijk veilig bij Hem.

Stel je eens voor hoe het is bij God zoals psalm 91 zegt: ‘Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende, 2 zegt tegen de HEER: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting, mijn God, op u vertrouw ik’. Alleen al in de schaduw zijn van God maakt dat je je veilig voelt. Ja zeg je, mooi gesproken, maar ik voel mij niet veilig bij God.

De Bijbel is helder: het ís veilig bij God. En dat mag je tegen jezelf en tegen God zeggen: ‘U bent mijn toevlucht, mijn vesting, bij U bén ik veilig en op U vertrouw ik’. En ga dan op weg en je gevoel volgt. Echt waar.