Week 67, maandag
Romeinen 10:14-17
‘Hoe zullen zij dan Hem aanroepen in Wie zij niet geloven? En hoe zullen zij in Hem geloven van Wie zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen zonder iemand die predikt? 15 En hoe zullen zij prediken, als zij niet gezonden worden? Zoals geschreven staat: Hoe lieflijk zijn de voeten van hen die vrede verkondigen, van hen die het goede verkondigen! 16 Maar zij zijn niet allen het Evangelie gehoorzaam geweest. Jesaja zegt namelijk: Heere, wie heeft onze prediking geloofd? 17 Zo is dan het geloof uit het gehoor en het gehoor door het Woord van God.’
Mattheus 13:13-15
‘Daarom spreek Ik tot hen door gelijkenissen, omdat zij niet zien, ook al zien zij, en niet horen, ook al horen zij, en ook niet begrijpen.14 En in hen wordt de profetie van Jesaja vervuld die zegt: Met het gehoor zult u horen, maar beslist niet begrijpen; en ziende zult u zien, maar beslist niet opmerken. Want het hart van dit volk is vet geworden, en zij hebben met de oren slecht gehoord, en hun ogen hebben zij dichtgedaan, opdat zij niet op enig moment met de ogen zouden zien en met de oren horen en met het hart begrijpen, en zij zich zouden bekeren en Ik hen zou genezen.’
Handelingen 2:14
‘Maar Petrus, die daar met de elf andere apostelen stond, verhief zijn stem en sprak tot hen: Joodse mannen en u allen die in Jeruzalem woont, dit moet u bekend zijn en laat mijn woorden tot uw oren doordringen.’
VAN HOREN NAAR HART
Vorige week ging het over kennis en onderwijs. Hoe belangrijk het is om kennis te hebben van God, van Zijn werken en van Wie Hij is. Ik heb toen ook genoemd dat veel mensen geloof, God, willen voelen en ervaren. Het is niet Gods wil dat je God voelt, het is Gods wil dat je Hem vertrouwt, door in Hem te geloven. En om te geloven hebben we – een vorm van – kennis nodig.
Deze week wil ik stilstaan bij de weg naar het hart. Dat heb ik eerder gedaan. Maar nu dus opnieuw. Omdat het belangrijk is om te horen. De Bijbel spreekt vaak over ons hart. En wij leggen dat vaak uit dat het dan over ons gevoel gaat. Dat is niet direct waar! Wanneer het over ons hart gaat zegt dat iets over het centrum van waaruit wij leven!
Wanneer je leeft vanuit je centrum, vanuit je hart gaat dat iets uitwerken: gevoel en emoties. En je hart wordt gevoed door wat je weet, wat je ziet, wat je hoort en wat je ervaart. Maar het allerbelangrijkste is dat God zelf in je hart woont, of wil wonen. Je hart gaat niet over jouw emoties en over jouw gevoelens in eerste plaats, maar je hart gaat over de plek als woonplaats van God. En in het bijzonder dan, als woonplaats van de Heilige Geest als afgezant, als deel van God de Vader en van God de Zoon, Jezus Christus.
Ik moet denken aan het beeld dat de Bijbel schetst van ons lichaam: een tempel. En hoe ons lichaam wordt gezien als een tempel van de Heilige Geest. Ik voeg er dan maar aan toe met je hart als het heilige der heilige. De Geest kan in heel je lichaam wonen vanuit je hart. Je hart is het kloppend centrum dat heel je lichaam voorziet van wat het nodig heeft.
Je hart als kloppend centrum van waaruit God Zijn werk wil doen in jou en door jou. Paulus verwoordt het schitterend: ‘Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de heilige Geest, die in u woont en die u ontvangen hebt van God, en weet u niet dat u niet van uzelf bent? Je bent gekocht en betaald, dus bewijs God eer met je lichaam’. 1 Korintiërs 6:19-20
En ik moet daarbij ook direct denken aan een tekst uit het oude testament: Jesaja 6:1-3 ‘In het sterfjaar van koning Uzzia zag ik de Heer, gezeten op een hoogverheven troon. De zoom van zijn mantel vulde de hele tempel’.
Ik houd van beelden omdat ze soms zoveel kunnen zeggen. Meer nog dan woorden. Zie het eens voor je hoe dat er uit ziet. Een snippertje van de zoom van de mantel van God vult heel de tempel. De mantel van God! Dat moet toch iets buitengewoons, bijzonder en prachtig zijn. Schitterend en oogverblindend stel ik mij zo voor. De zoom van de mantel van God. Ik leg gelijk een verband met het bovenkleed van Jezus dat aangeraakt werd door de bloedvloeiende vrouw (Markus 6). Alleen al door de kleding van Jezus aan te raken werd deze vrouw beter. Wat een kracht zit er dan wel niet in de zoom van de kleding van God. En die ontzagwekkende kracht en schoonheid vult ons lichaam: woont in ons hart. Als ik daar over na denk dan vult dat mijn denken met ontzag en vooral blijdschap. Als ik dat tot mij door laat dringen wordt ik echt blij! En dat is een gevoel dat begint in mijn buik en zo mijn hele lijf doordringt. Het begint dus met kennis, en mij daarover verwonderen.
Deze week gaan we weer wat stappen zetten op de weg naar ons hart:
– Kun jij horen?
– Kun jij begrijpen?
– Kun jij vertalen?
– Hoe blij ben jij?