Week 63, woensdag

1 Timotheüs 6:11-16 De strijd van het geloof (HSV)
11 U echter, o mens die God toebehoort, ontvlucht deze dingen. Jaag daarentegen gerechtigheid, godsvrucht, geloof, liefde, volharding en zachtmoedigheid na. 12 Strijd de goede strijd van het geloof. Grijp naar het eeuwige leven, waartoe u ook geroepen bent en de goede belijdenis afgelegd hebt voor vele getuigen.

1 Corinthiërs 9:24-27 (HSV)
Weet u niet dat zij die in de renbaan lopen, allen wel lopen, maar dat slechts één de prijs ontvangt? Loop dan zo dat u die verkrijgt. 25 En iedereen die aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles. Zij nu doen dat om een vergankelijke krans te ontvangen, maar wij om een onvergankelijke te ontvangen. 26 Ik loop daarom niet zonder duidelijk doel en ik vecht zó met de vuist dat ik niet maar wat in de lucht sla.
27 Maar ik oefen mijn lichaam op harde wijze en maak het dienstbaar, opdat ik niet misschien, na anderen gepredikt te hebben, zelf verwerpelijk word.

Hebreeën 12:1,2 Met volharding lopen (HSV)
1 Welnu dan, laten ook wij, nu wij door zo’n menigte van getuigen omringd worden, afleggen alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt. En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt,
2 terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof. Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen en de schande veracht en zit nu aan de rechterhand van de troon van God.

Hoe blijf ik staande in de strijd?

Zoals ik gisteren al schreef gaat de geloofsstrijd uiteindelijk om God zelf. Om Hem te geloven en Hem te vertrouwen om wie Hij is: schepper van alles bij wie alles mogelijk is. En dat vraagt van ons om ons eigen ongeloof en wantrouwen opzij te zetten en te kiezen om te geloven! Wat een strijd kan dat zijn.

Kiezen om te geloven terwijl alles tegenzit. Terwijl er een geliefde ziek is, terwijl je baan op je spel staat, terwijl je kinderen niets meer van je willen weten, terwijl………… Als je niets merkt of ziet van God en dan toch vertrouwen, dan toch blijven geloven? Hoe doe je dat? Hoe hou je je dan staande in strijd. Hoe behoud je je geloof en laat je ongeloof, wantrouwen en teleurstelling niet toe?

Het begint met een wilsbesluit: ‘ik geloof dat God alles in handen heeft, dat Hij bij mij is, mij ziet, kent en doet wij Hij belooft, ook al zie ik er niets van’.

Paulus geeft in de brief aan de Corinthiërs een uitleg van hoe we kunnen standhouden in de strijd. Hij vergelijkt ons leven met een wedloop. Een wedloop als een hardloopwedstrijd. Paulus schrijft: ‘Weet u niet dat zij die in de renbaan lopen, allen wel lopen, maar dat slechts één de prijs ontvangt? Loop dan zo dat u die verkrijgt. 25 En iedereen die aan een wedstrijd deelneemt, beheerst zich in alles. Zij nu doen dat om een vergankelijke krans te ontvangen, maar wij om een onvergankelijke te ontvangen. 26 Ik loop daarom niet zonder duidelijk doel en ik vecht zó met de vuist dat ik niet maar wat in de lucht sla’.

Om stand te kunnen houden moeten we leven met een focus: we zijn ergens naar onderweg, we hebben een doel. Paulus zegt het heel krachtig: ik loop met een duidelijk doel.

Om een leven van overwinning te kunnen leven moet je een doel hebben. Dat is het belangrijkste om stand te kunnen houden. Wanneer je een doel hebt kun je jezelf dat iedere keer weer voorhouden als het tegenzit: ik weet waar ik naar op weg ben, ik weet wat ik aan het doen ben.

In de brief aan de Hebreeën lezen we wederom over de wedloop. Ook deze schrijver (waarschijnlijk Paulus) geeft een advies hoe we de geloofsstrijd, de wedloop, moeten voeren: ‘Welnu dan, laten ook wij, nu wij door zo’n menigte van getuigen omringd worden, afleggen alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt. En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, 2 terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof’.

De schrijver moedigt ons aan om onze last en zonden af te leggen. Een actie dus die bij ons vandaan moet komen. Alles wat je belemmert om vooruit te kunnen moet je achter je laten, moet je loslaten. En dat kun je alleen wanneer je je realiseert dat je iets vasthoudt dat je belemmert om verder te gaan. En dat weet je pas wanneer je weet dat je niet langer bezig bent met je doel, of dat je dat doel niet kunt bereiken. Daarom moet je je dus voortdurend realiseren dat je niet zomaar leeft, maar dat je leeft met een opdracht, met een doel!

Vervolgens zegt de briefschrijver dat we moeten volharden. Houd vol, laat niet los. Zorg dat je mensen om je heen hebt die je aanmoedigen, die je aansporen.

En daarna: houd je blik gericht op Jezus! Zorg dat je altijd Hem in het vizier hebt. Zorg dat je problemen en al je sores en moeilijke omstandigheden niet je blik vertroebelen. Dat ze je blik wegtrekken van Jezus. Want Hij is degene die je én aanmoedigt langs de zijlijn van je leven, maar die je ook opwacht. Hij weet welke vreugde er op je wacht straks bij Hem en Hij wil dat je daar bij bent. Maar Hij ziet zelf ook verlangend uit naar jou om tegen jou te kunnen zeggen: ‘goed gedaan gij trouwe en goede slaaf’. (Mattheus 25:23)

En dat heeft te maken met het leven dat je vandaag leeft. Wat doe jij met je gaven en talenten. Vermeerder jij ze, zet jij ze in zodat de Gever er door geëerd wordt? Want dát heeft ook te maken met de goede strijd, de geloofsstrijd. Kiezen voor de Gever ondanks alles en de gaven van de Gever inzetten om de Gever te eren.

Houd vol wanneer leven je zwaar valt. Wanneer je het gevoel hebt dat je alleen maar overleeft. Jezus wil dat je leeft, dat je een leven leeft van overvloed, overlopend van Zijn liefde.

Kies ervoor om je blik te blijven richten op Jezus zodat Hij je kan aansporen om door te gaan, om niet het bijltje er bij neer te leggen. Laat je omringen door geloofsgenoten en geloofsgetuigen die jou steunen en helpen je blik te blijven richten op Jezus en je geloof in God en Zijn plan niet los te laten.

Reni en Elisa Krijgsman ‘Hou vol’