Week 68, dinsdag

1 Samuel 14: 1-2
‘Op een dag gebeurde het dat Jonathan, de zoon van Saul, tegen de knecht die zijn wapens droeg, zei: Kom, laten wij naar de wachtpost van de Filistijnen oversteken, die zich aan de overkant bevindt. Maar hij vertelde het niet aan zijn vader. 2 Saul nu verbleef aan de rand van Gibea, onder de granaatappelboom die in Migron was, en het volk dat bij hem was, bestond uit ongeveer zeshonderd man.’

1 Samuel 13:8-1
‘En Saul wachtte zeven dagen, tot het tijdstip dat Samuel bepaald had. Toen Samuel echter niet naar Gilgal kwam, begon het volk zich te verspreiden, bij hem vandaan. 9 Toen zei Saul: Breng een brandoffer bij mij, en dankoffers; en hij offerde het brandoffer. 10 En het gebeurde, toen hij gereed was met het brengen van het brandoffer, dat, zie, Samuel kwam. Saul ging het kamp uit hem tegemoet om hem te zegenen.
11 En Samuel zei: Wat hebt u gedaan? Toen zei Saul: Omdat ik zag dat het volk zich begon te verspreiden, bij mij vandaan, en omdat ú niet op de vastgestelde tijd kwam, en de Filistijnen in Michmas verzameld zijn,
12 zei ik bij mijzelf: Nu zullen de Filistijnen op mij afkomen in Gilgal, en ik heb niet getracht het aangezicht van de HEERE gunstig te stemmen. Daarom heb ik mijzelf gedwongen om het brandoffer te brengen.
13 Maar Samuel zei tegen Saul: U hebt dwaas gehandeld. U hebt het gebod van de HEERE, uw God, dat Hij u geboden heeft, niet in acht genomen. Anders zou de HEERE uw koningschap over Israël voor eeuwig bevestigd hebben, 14 maar nu zal uw koningschap geen stand houden. De HEERE heeft een man naar Zijn hart voor Zich uitgezocht, en de HEERE heeft hem de opdracht gegeven een vorst te zijn over Zijn volk, omdat u niet in acht genomen hebt wat de HEERE u geboden had.’

WAT HOUDT JOU ONDER DE GRANAATAPPELBOOM?

Wat maakt dat jij neerzit, in bed blijft liggen of op de bank blijft hangen? Te moedeloos om iets te ondernemen.

Gevoelens van mislukking, teleurstelling, hulpeloosheid en afwijzing? Gevoelens misschien van tekort schieten, gepasseerd zijn, niet gerespecteerd worden of naar beneden gehaald worden? Minachting en onrechtvaardigheid wellicht.

Wat kunnen die gevoelens en gedachten je neersabelen en je krachteloos maken! Maar ook de gedachten van zelfveroordeling wanneer je werkelijk tekort bent geschoten. Wanneer je een fout hebt gemaakt –zonder dat je dat wilde -, je teleurgesteld bent in jezelf, terwijl je zo je best deed. Hoe kunnen dan schuldgevoelens je klein en wanhopig maken en blijf je zitten, beschut door de granaatappelboom.

Ik heb nauwelijks verstand van bomen. En al helemaal niet van de bomen in Israël. Wat ik wel weet is dat bomen in de Bijbel grote betekenis hebben. De mens wordt zelfs vergeleken met een boom: ‘hij zal zijn al een boom.’Psalm 1. Niets staat er in de Bijbel zomaar of toevallig.

Dus kan ik mij zomaar heel goed voorstellen dat het niet voor niets is dat Saul onder een granaatappelboom zit. Ik
heb wat plaatjes van een granaatappelboom opgezocht. Wat ik zag was nu niet direct een boom waar je tenten onder kunt zetten, zoals staat in de tekst in Samuel. Dat maakt voor mij het beeld wel aannemelijker dat Saul zelf onder de granaatappelboom ging zitten. Daarnaast wordt de granaatappel gezien als symbool van vruchtbaarheid vanwege de vele pitten die er in zitten.

Dát triggerde mij wel, zeker als je goed de tekst leest waarin Samuel na het offeren door Saul bij Saul aankomt. Samuel zegt daar: ‘U hebt dwaas gehandeld. U hebt het gebod van de HEERE, uw God, dat Hij u geboden heeft, niet in acht genomen. Anders zou de HEERE uw koningschap over Israël voor eeuwig bevestigd hebben, 14 maar nu zal uw koningschap geen stand houden’.

Een eerste gedachte hierbij. Hoe werd koningschap doorgegeven? Via vader op zoon. Door ‘vrucht te dragen’ als het ware. Saul gaat onder een boom zitten die symbool staat voor vruchtbaarheid, terwijl hij net ‘onvruchtbaar’ is verklaard! Hij zal geen nakomelingen voortbrengen die zijn koningschap zullen voortzetten.

Hij zit neer onder de boom van vruchtbaarheid om te kniezen over zijn onvruchtbaarheid. In het vers daarvoor staat: ‘Op een dag gebeurde het dat Jonathan, de zoon van Saul, tegen de knecht die zijn wapens droeg, zei: Kom, laten wij naar de wachtpost van de Filistijnen oversteken, die zich aan de overkant bevindt. Maar hij vertelde het niet aan zijn vader’. Het vijandige leger was er nog steeds en er moest nog steeds iets gebeuren. Saul was te druk met kniezen, dus onderneemt Jonathan – zijn zoon – actie. Zonder het zijn vader te melden.

Ik zie hier het beeld van de granaatappelboom als een symbool waardoor God laat weten: ‘je kunt wel kniezen, gaan zitten, maar Mijn opdracht, Mijn doel met jouw leven willen bereiken stopt niet. Het is nog steeds Mijn plan dat jij veel vrucht draagt!’ Saul bleef zitten, maar Jonathan stond op en behaalde de overwinning.

Verder in de geschiedenis lezen we dat Jonathan een hartsvriend van David wordt. Hij houdt van David lezen we. Het lijkt wel of op deze manier vanonder de granaatappelboom tóch vrucht voortkomt. Veel vrucht, kostbare vrucht. Koningschap zoals er nog niet eerder was geweest en de voorafspiegeling van Jezus!

En het is ook dát wat zo veelzeggend is voor God. God heeft een plan. Een plan met deze wereld en een plan met jouw leven. Hoeveel granaatappelbomen er ook zijn in je leven waaronder je gaat zitten, God wil dat je vrucht draagt. Dat je Zijn koninkrijk zichtbaar maakt door het te bouwen samen met Hem.

Gods Koninkrijk is een koninkrijk van kracht zegt de Bijbel. ‘Want het koninkrijk van God bestaat niet uit woorden, maar uit kracht’. Kor. 4:20 Het koninkrijk van God bestaat niet uit mensen die onder de granaatappelboom blijven zitten, alhoewel God daar nog heel goede dingen uit kan voortbrengen. Omdat Hij God is en een plan heeft. Nee, het koninkrijk van God en wordt zichtbaar door mensen die in beweging komen.

Jonathan kwam in beweging en God gaf hem de vijanden. Jonathan kwam in beweging voor zijn vader, maar dat was in de basis niet de bedoeling. Saul had het verprutst, maar in plaats van zich te bekeren, ging hij zitten en verroerde zich niet meer.

Wij kunnen fouten maken, het in onze ogen verprutsten, misschien wel in de ogen van anderen. Je bevindt je in een schijnbare machteloze situatie. Wat ga je doen? Ga je zitten kniezen, je als een slachtoffer gedragen en laat je het werk waartoe jij geroepen bent door anderen opknappen of treur je, stort je je hart uit voor God, vraag je vergeving, huil je en sta je op met de belofte van vrucht. Sta je op met het verlangen om te groeien en om vrucht te willen dragen. Sta je op, niet verslagen, maar rijker door de les die je hebt geleerd, misschien moe, maar met de zekerheid dat God bij je is en je leidt op Zijn pad? Dat Hij nog steeds een plan heeft, dat Zijn koninkrijk er nu al is en in jou gestalte mag krijgen.

Blijf niet langer zitten. Blijf niet langer treuren, maar weet: met mijn God sta ik sterk, en morgen dans ik weer.

Lev ‘Morgen dans je weer’