Moedeloos

De laatste tijd liet ik me meer en meer overmeesteren door ontmoedigingen en zo werd ik totaal moedeloos. Eigenlijk gebeurde dit met enige regelmaat gedurende mijn hele leven. Dat is natuurlijk een slopend proces. Niet vol te houden eigenlijk.

Ik besloot:
Nu is het klaar. Zo wil ik niet meer leven. Ik laat dit niet langer mijn leven beheersen!

Op een gegeven moment las ik het boek ‘Laat je bevrijden’ van Charles Martin.
De volgende notities heb ik gemaakt bij het lezen ervan.
‘Moedeloosheid is een vijand die langzaam maar zeker, splintertje voor splintertje, steeds een klein stukje van je fundament onder je vandaan haalt.
De vijand wil jouw laatste stukje vertrouwen afbreken, alleen twijfel en ongeloof blijven dan over. Jezus ontkracht de leugen door de waarheid. Proclameer daarom Gods Woord! Moedeloosheid probeert de leugen dat onze vijand sterker is dan onze Koning in ons hoofd vast te zetten.
Ja, er zijn ‘reuzen’ in de wereld, in ons leven. Die zeggen: ‘‘het gaat je nooit lukken, mislukkeling! Dat kun jij toch niet of dit probleem, deze situatie gaat jou tackelen.’’

Moedeloosheid perkt me in! Zorgt dat ik me liever verstop in een klein hoekje, zodat ik niet tot bloei kan komen. Wilde ik dat zo houden? Moest dit mijn leven blijven beheersen? Nee! Daarom moest ik kiezen.
Richt ik mijn ogen op die ‘reuzen’, de omstandigheden, mijn zwakheden oftewel de leugen of richt ik me op de Koning die op de troon zit en op Gods Woord, op Zijn waarheid? Ik moest mijn zogenaamde ‘waarheid’ omruilen voor Gods waarheid. En moet dat keer op keer doen.

Moedeloosheid is niet weg te denken. Dat gebeurt nu eenmaal. Het is een bastion die steeds afgebroken moet worden! Hierdoor ontstaat loutering en dan kan er iets kostbaars uit komen. Dan mag ik weer groeien en bloeien.
Jesaja 41: 10 Wees niet bevreesd, want Ik ben bij u, wees niet verschrikt, want Ik ben uw God. Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met Mijn rechterhand, die gerechtigheid werkt.

Marjoke