Het is iets wat we veel horen of over lezen en zo snel is gezegd: ‘laat maar los.’ Ja, lekker makkelijk! Makkelijker gezegd dan gedaan, ‘want’, zo zou je kunnen denken ‘wat gebeurt er als ik loslaat? Wat ga ik voelen als ik loslaat?’ En zolang je dat niet weet is loslaten moeilijk en ingewikkeld. En dat, terwijl je eigenlijk heel goed weet dat loslaten soms de beste en in sommige gevallen de enige optie is.

De enige optie? Voor wat? Om verder te kunnen. Om niet te blijven waar je bent. Loslaten wordt dus eigenlijk pas noodzakelijk wanneer je je realiseert dat dat waar je nu bent te pijnlijk, te groot, te ingewikkeld of te schadelijk is om te blijven. Wil je verder kunnen dan is loslaten van dat wat je belemmert om verder te kunnen de beste optie.

Het tegenstrijdige is dat wanneer je wilt kunnen loslaten je eerst moet vastpakken. Je kunt pas loslaten als je weet wat je moet loslaten. En misschien is dat wel datgene wat de angst oplevert om los te laten: dat wat je moet loslaten moet je eerst in de ogen kijken, het eerst werkelijkheid laten worden voordat je er afscheid van kunt nemen. Dat vergt moed. Moed en moedig zijn is niet de afwezigheid van angst. Maar moedig zijn, is dat waar te tegen opziet en bang voor bent, toch aangaan in de wetenschap dat het moet gebeuren en dat het je iets goeds oplevert. Dat het angstzweet je kan uitbreken bij de gedachte om een moeilijke stap te zetten is logisch. Maar wat is het dan fantastisch om te weten dat jij niet zelf moedig hoeft te zijn, jij hoeft niet de held van het verhaal te zijn, maar jij kunt de Geest van moed in jou de ruimte laten om te moeten doen wat moet. In 2 Timotheüs 1 vers 7 staat: ‘Want God heeft ons niet gegeven een geest van vreesachtigheid, maar van kracht en liefde en bezonnenheid.’ En precies hier begint het eerste ‘vastpakken en loslaten’: laat de gedachte los dat jij krachtig en moedig bent of moet zijn. Je kunt wel strijdbaar zijn en dat is prima. Maar laat vervolgens de strijd, de kracht en de moed maar komen van de Heilige Geest. De Geest van Jezus in jou. Wat een heerlijke rustgevende gedachte is dat. Niet jij, maar Jezus in jou is moedig. Kijk samen met Jezus de pijn, de angst of de gebeurtenis in de ogen en laat dan los.

Hoe je dat doet? Door het aan Jezus te geven! Je laat niet iets los in het luchtledige, maar wat je met loslaten doet is Jezus, is God, verantwoordelijk maken voor dat wat jou benauwd. Je maakt Hem verantwoordelijk voor dat wat jou dwars zit, voor dat waar jij mee worstelt. Op een betere plek kan het niet zijn, want God is de schepper van alles. En Jezus heeft alle macht. Dus waarom zou je niet loslaten? Hij wil niets liever dan voor jou zorgen en zorgdragen voor waar jij mee zit. Als kind van God mag jij alles waar jij mee worstelt en je zorgen over maakt in de handen leggen van jouw hemelse Vader, want jij ligt Hem na aan het hart. Zijn hart gaat naar jou uit: ‘U mag uw zorgen op Hem afwentelen, want U ligt Hem na aan het hart.’ 1 Petrus 5:7. God staat klaar met open handen om het van jouw aan te pakken, zodat jij in vrede nieuwe stappen kunt zetten!

Wil je doorpraten? Neem contact op met Elisabeth van Zijl via https://geroepenomteleven.nl/contacts/