Week 50, vrijdag

Psalm 121; God bewaart Zijn volk (HSV)
1 Een pelgrimslied. Ik sla mijn ogen op naar de bergen,
vanwaar mijn hulp komen zal. 2 Mijn hulp is van de HEERE,
Die hemel en aarde gemaakt heeft. 3 Hij zal uw voet niet laten wankelen,
uw Bewaarder zal niet sluimeren. 4 Zie, de Bewaarder van Israël
zal niet sluimeren of slapen. 5 De HEERE is uw Bewaarder,
de HEERE is uw schaduw aan uw rechterhand. 6 De zon zal u overdag niet steken, de maan niet in de nacht. 7 De HEERE zal u bewaren voor alle kwaad, uw ziel zal Hij bewaren. 8 De HEERE zal uw uitgaan en uw ingaan bewaren, van nu aan tot in eeuwigheid.

Daniel 10:12-13
Toen zei hij tegen mij: Wees niet bevreesd, Daniël, want vanaf de eerste dag dat u zich er met heel uw hart op toelegde om inzicht te krijgen en om u te verootmoedigen voor het aangezicht van uw God, zijn uw woorden gehoord, en omwille van uw woorden ben ik gekomen.
13 De vorst van het koninkrijk Perzië stond eenentwintig dagen tegenover mij, maar zie, Michaël, een van de voornaamste vorsten, kwam om mij te helpen toen ik daar achterbleef bij de koningen van Perzië.

Psalm 42:9
Overdag bewijst de HEER mij zijn liefde, ’s nachts klinkt een lied in mij op,
een gebed tot de God van mijn leven. (onberijmd)
‘K Zal Zijn lof zelfs in de nacht zingen, daar ik Hem verwacht (berijmd vers 5)

Handelingen 16:25,26
Om middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden en zongen ze lofliederen voor God. De andere gevangenen luisterden aandachtig naar hen. 26 Plotseling deed zich een hevige aardschok voor, zodat de gevangenis op haar grondvesten trilde; alle deuren sprongen open en bij iedereen schoten de boeien los.

God omvat jouw leven

Ik zocht naar een mooi beeld om uit te beelden hoe God ons leven omvat. Bijgaand plaatje vond ik op internet. Ik vind het een mooi beeld. God die in Jezus ‘klein’ is geworden, naar ons toekomt en ons helemaal omvat. Is dit niet wat we allemaal zo verschrikkelijk hard nodig hebben? Kunnen schuilen, je helemaal veilig en geborgen weten. Helemaal bij iemand kunnen wegkruipen. Even niets hoeven, niets hoeven zeggen, niets hoeven doen, en maar gewoon mogen rusten.

 

In Kolossenzen 3:3 staat een mooie tekst die hier bij aansluit: ‘Want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God’. Met Christus geborgen zijn in God, heel dicht dus bij Gods Vaderhart. Een veiliger plek kan er niet zijn. Een plek om iedere keer weer naar toe te vluchten. Om daar rustig te worden, om Gods vrede te ervaren, Zijn liefde te voelen, om nieuwe kracht op te doen en om zo weer gesterkt verder te gaan.

Er staat verborgen in God, daaruit spreekt ook bescherming. Even afgesloten van wat ons beangstigt. Even weggestopt voor waar we bang voor zijn op de veiligste plek die er is; de God die jou heeft gemaakt en jou kent als niemand anders! Om daar Zijn zachte stem te kunnen horen die jou wil bemoedigen, troosten en wil sterken.

Maar ook om ons vervolgens weer ‘uit te zenden’, in de wetenschap dat je er iedere keer weer terug kunt keren en dat God altijd luistert. Hij stuurt je niet op weg zonder Zijn nabijheid.

Psalm 121 is een pelgrimslied. Een lied dus voor ‘onderweg’. De pelgrimganger is op weg en weet dat zijn/haar weg niet gemakkelijk zal zijn. Maar is wel vastbesloten om op weg te gaan. In het geval van deze psalm was dat Jeruzalem. De Israëlieten hadden voor ogen waar ze naar op weg waren: de tempel om daar God te aanbidden, om God daar te ontmoeten.

Ook wij mogen op weg gaan. We hoeven niet meer naar de tempel om God te ontmoeten, want Hij is door de Heilige Geest zelfs ín ons, maar we worden wel uitgestuurd om op weg te gaan. Ons hele leven is een reis om God te aanbidden. Met ons leven mogen wij God aanbidden. Met ons leven mogen wij God dienen. Mogen wij liefhebben met de liefde van God, mogen wij meer en meer gaan lijken op Jezus en volgelingen van Jezus maken.

Die levensreis is niet eenvoudig. De opdracht om lief te hebben is niet eenvoudig, meer en meer op Jezus gaan lijken doet pijn, volgelingen maken is volharden. Maar we hebben hulp! De Israëlieten zeiden het tegen elkaar: onze hulp is van God. Ze wezen er elkaar onderweg op. Ze zongen erover. En ze wisten het: ‘Onze God houdt ons vast’. Het is zoals het staat in psalm 121 ‘8 De HEERE zal uw uitgaan en uw ingaan bewaren, van nu aan tot in eeuwigheid.’

God bewaart ons. God houdt de wacht over ons. God spreidt Zijn armen uit over ons en om ons als wij uitgaan en ingaan. Dat kun je op alles betrekken. Op onze geboorte en ons sterven. Maar ook over onze dagen en net zo goed over het werk dat we doen. Iedere dag weer mogen we het zelf zeggen en tegen elkaar: ‘wat je ook nodig hebt, zoek het bij God, want Hij is jouw hulp, en Hij bewaart je’.

Wat een prachtige gedachten en wat een prachtig woord om elkaar mee te bemoedigen: ‘je mag je bang voelen, maar vlucht naar God, blijf in Zijn liefde, want in Zijn liefde bewaart Hij je en sterkt Hij je, en dan kun je doen waartoe je geroepen bent’.

Er kunnen omstandigheden zijn die te verschrikkelijk zijn om te benoemen, om onder ogen te komen of te moeilijk soms om doorheen te gaan. Maar weet: God is bij mij, Hij bewaart mij en ik ben veilig in Hem.

Mag je je gedragen en geborgen weten door God de Vader. Mooi tot uitdrukking gebracht in de zegenbede van St. Patrick

De Heer zij vóór u, om u de juiste weg te wijzen.
De Heer zij áchter u, om u in de armen te sluiten en om u te beschermen voor gevaar.
De Heer zij ónder u, om u op te vangen als u dreigt te vallen.
De Heer zij ín u, om u te troosten wanneer u verdriet hebt.
De Heer zij óm u héén, als een beschermende muur, als anderen over u heen vallen.
De Heer zij bóven u, om u te zegenen.
Zó zegene u de almachtige God,- vandaag, morgen, en tot in eeuwigheid. Amen.

‘Je hoeft niet bang te zijn’