Dagelijkse overdenking; Week 83, vrijdag

Psalm 139: 1-6,13,14, 17,18 23,24, De HEERE weet alles
‘1 Een psalm van David, voor de koorleider. HEERE, U doorgrondt en kent mij. 2 Ú kent mijn zitten en mijn opstaan, U begrijpt van verre mijn gedachten. 3 U onderzoekt mijn gaan en mijn liggen, U bent met al mijn wegen vertrouwd. 4 Al is er nog geen woord op mijn tong,
zie, HEERE, U weet het alles. 5 U sluit mij in van achter en van voren,
U legt Uw hand op mij. 6 Dit kennen – het is mij te wonderlijk,
te hoog, ik kan er niet bij.

Want Ú hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven. 14 Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben;
wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed. Daarom, hoe kostbaar zijn mij Uw gedachten, o God, hoe machtig groot is hun aantal.
18 Zou ik ze tellen? Zij zijn talrijker dan korrels zand; ontwaak ik, dan ben ik nog bij U.

Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart, beproef mij en ken mijn gedachten. 24 Zie of er bij mij een schadelijke weg is en leid mij op de eeuwige weg.’

Romeinen 3:21-25
‘Maar nu is zonder de wet gerechtigheid van God geopenbaard, waarvan door de Wet en de Profeten is getuigd: 22 namelijk gerechtigheid van God door het geloof in Jezus Christus, tot allen en over allen die geloven, want er is geen onderscheid. 23 Want allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God, 24 en worden om niet gerechtvaardigd door Zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus.25 Hem heeft God openlijk aangewezen als middel tot verzoening, door het geloof in Zijn bloed. Dit was om Zijn rechtvaardigheid te bewijzen vanwege het voorbij laten gaan van de zonden die eertijds hadden plaatsgevonden onder de verdraagzaamheid van God.’

SAMEN MET GOD KOM JE VERDER

Er is een Afrikaans spreekwoord dat zegt: ‘Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder.’ Ik moest daar aan denken toen ik de titel opschreef: ‘Samen met God kom je verder.’

Als mens alleen kun je ver komen. Absoluut. Je hoeft met niemand rekening te houden, niet te delen of geen verantwoording af te leggen. Je kan lekker doorpakken. Heerlijk toch!?

Ik heb er zo’n beeld bij van iemand die stevig aan het doorwandelen is, hij/zij heeft een doel voor ogen: zo snel mogelijk naar het eindpunt. Bijvoorbeeld de route van Santiago de Compostela. Die kan je prima alleen lopen, je komt tenslotte genoeg mede pelgrims tegen. Ik hoorde eens een verhaal van iemand die die alleen route liep, en verdwaalde. Hij was op een bepaald moment helemaal alleen in de middle of nowhere, het regende en het was koud en hij had geen flauw idee waar hij was.

Op een bepaald moment ging hij op een grote steen zitten, in de stromende regen, het huilen stond hem nader dan het lachen en hij bad. Toen verschenen er twee mensen die hem de goede weg op wezen en er voor zorgden dat hij weer verder kon. Hij heeft zich later afgevraagd of dat niet twee engelen waren………

Waarom ik aan dit verhaal moest denken? Stel dat hij flink had doorgewandeld en niet was verdwaald, dan was hij voortvarend op zijn bestemming aangekomen, maar had hij niet de ervaring gehad van een stuk zorg en voorzienigheid. En natuurlijk had het anders kunnen aflopen. Maar het is toch mooi om te gebruiken ter illustratie: je kunt je verdwaald voelen, afgedwaald en helemaal alleen. Zittend op de brokstukken van het leven. Niet wetend welke kant je op moet.

Je kunt nog zo succesvol zijn, slim of wat dan ook, er komen momenten dat je gedwongen wordt om te gaan zitten, stil te worden en te bidden. En soms (heel lang) te wachten. Maar als er dan hulp komt kan dat uit een hoek komen die je nooit had verwacht en die heel bijzonder is en je versteld kan doen staan. Ik ben er zeker van dat de verschijning van de twee vreemdelingen die de wandelaar weer de weg wezen, de wandelaar hebben geholpen om niet alleen letterlijk weer verder te kunnen, maar ook geestelijk. De wandelaar had iets meegemaakt dat hem verder bracht op een manier die hij nooit had kunnen bedenken, maar ook vast niet op een manier die hij ooit aan God zo had gevraagd.

Zo is er een gedicht/gebed – ik weet niet van wie – dat laat zien dat wij iets van God kunnen vragen, maar Hij iets geeft dat anders is dan het gevraagde, maar ons meer leert en verder brengt:

Ik vroeg om kracht
En God gaf me moeilijkheden om mij sterk te maken
Ik vroeg om wijsheid en God gaf me problemen om te leren op te lossen
Ik vroeg om voorspoed en God gaf me verstand en spierkracht om mee te werken
Ik vroeg om moed en God gaf me gevaren te overwinnen
Ik vroeg om liefde en God gaf mij mensen om te helpen
Ik vroeg om gunsten en God gaf mij kansen
Ik ontving niets van wat ik vroeg
Ik ontving alles wat ik nodig had

God geeft ons wat wij nodig hebben. Al beseffen wij dat vaak zelf niet. Maar als we voor die wijsheid openstaan, dan komen we verder dan dat we maar hadden gedacht. Hoe heerlijk is dat?

Vertrouw maar op God, Hij is een hulp en betrouwbaar gebleken. Hij wil ook jouw hulp zijn. Hij is bij je, ziet je en neemt je altijd serieus.

Opwekking 698