Dagelijkse overdenking; Week 88, dinsdag

Psalm 133; Broederlijke liefde
‘1 Een pelgrimslied, van David. Zie, hoe goed en hoe lieflijk is het
dat broeders ook eensgezind samenwonen.
2 Het is als de kostelijke olie op het hoofd, die neerdruipt op de baard, de baard van Aäron, die neerdruipt op de zoom van zijn priesterkleed.
3 Het is als de dauw van de Hermon die neerdaalt op de bergen van Sion.
Want daar gebiedt de HEERE de zegen en het leven tot in eeuwigheid.’

Psalm 134; Aansporing om God te loven
‘1 Een pelgrimslied. Kom, loof de HEERE, alle dienaren van de HEERE,
u die nacht aan nacht in het huis van de HEERE staat.
2 Hef uw handen op naar het heiligdom en loof de HEERE.
3 De HEERE zegene u uit Sion, Hij Die hemel en aarde gemaakt heeft.’

Spreuken 10:22
‘De zegen van de HEERE, die maakt rijk, Hij voegt er geen zwoegen aan toe.’

De zegen gaat van hoog naar laag

Boven Psalm 133 staat ‘broederlijke liefde.’ Ik denk dat het hier gaat om Gods gemeente heel breed. Aaron was de eerste hogepriester in de tempel en stond model voor het hele priesterschap. Toen Aaron in zijn ambt werd aangesteld werd hij gezalfd met olie. De olie werd op zijn hoofd gegoten waarna het vervolgens naar beneden stroomde.

Aaron kreeg de olie over zijn hoofd, als hogepriester, terwijl zijn zonen dat niet kregen. Op hun kleding werd wat van de zalfolie gespat (bron: Watchtower online library). Er is dus verschil tussen de hogepriester en de priesters.

Een beeld van de Heilige Geest is olie. Wanneer wij Jezus aannemen als onze verlosser ontvangen wij de Heilige Geest. In Efeze 1:13 staat het zo: ‘In Hem bent ook u, nadat u het Woord van de waarheid, namelijk het Evangelie van uw zaligheid, gehoord hebt; in Hem bent u ook, toen u tot geloof kwam, verzegeld met de Heilige Geest van de belofte.’ Wanneer we tot geloof komen worden we verzegeld met de Heilige Geest. We worden als het ware net als Aaron bevestigd en gezalfd tot priester. Tot priester inderdaad, want Jezus is onze Hogepriester.

Persoonlijk denk ik dat gezinnen bedoeld zijn om in het klein ‘kerk’ te zijn. Zoals een gezin een plek is om te groeien in liefde en vervolgens ‘los gelaten te worden’ en de wereld in te trekken, zo is een kerk/gemeente ook een plek waar je moet groeien. Je verandert van ‘geestelijke baby’ naar volwassene en je trekt er op uit. Maar de kerk blijft de plek waar je steeds weer terugkeert. Net zoals het gezin, je ouderlijk huis, de plek is waar je steeds weer mag terugkeren. Daar is het veilig, vertrouwd en wordt je gezien.

Net als Aaron model stond voor het hele priesterschap zo staat Jezus voor ons model. Hij is Hogepriester en wij zijn Zijn priesters. En wij mogen als priester ‘dienst doen.’ In de eerste plaats in onze gezinnen. Ouders zijn de priesters, zij hebben verantwoordelijkheid voor hun gezin. En het bijzondere van ouders is dat zij de priesterlijke zegen mogen uitspreken.

Maar het bijzondere is ook dat de olie stroomt van de top van Aarons hoofd naar beneden. Zo is het ook in gezinnen. De ‘olie’ stroomt via de ouders naar de kinderen. En ik zie dan de olie als de liefde, de heiliging en de verantwoordelijkheid die van boven naar beneden stroomt. De relatie ouder-kind is een heel aparte. Het is eigenlijk de enige relatie waarin de ‘stroom’ van boven naar beneden gaat. Zij hebben eerst lief, dat stroomt naar beneden en vandaaruit kunnen kinderen hen liefhebben.

God heeft ons eerst lief en daarom kunnen wij Hem liefhebben. Het ‘stroomt’ van boven naar beneden. Wij zijn in Christus geheiligd en apart gezet. Zo worden ook kinderen geheiligd in hun gelovige ouders. Niet dat ze daarmee gered zijn, maar in hun ouders hebben zij een bevoorrechte positie. (1 Kor. 7:14).

Maar dat zegt ook iets over verwachtingen en gedrag. De relatie kind- ouder is eigenlijk waarin de ‘onvoorwaardelijkheid’ stroomt van boven naar beneden. Ouders ontvangen eer van hun kinderen, maar kinderen ontvangen van hun ouders onvoorwaardelijke liefde. Zo is het bij God. God’s liefde stroomt van Hem uit naar ons en vandaaruit kunnen wij God liefhebben en eren.

Wat als er in gezinnen geen stroom ‘van boven naar beneden’ is? Wanneer ouders op de een of andere manier de stroom van ‘beneden naar boven’ willen laten gaan? Zij verwachten liefde, verantwoordelijkheid en zegen vanuit een bron die niet gevuld is. Dat werkt dus niet! God leert ons zelf en vanuit Zijn instellingen dat de ‘stroomt’ vanaf de Hogepriester, naar de priesters en hen die aan hen zijn toevertrouwd.

Gezinnen en kerken zijn familie. Met ouders, oudsten en verantwoordelijken die namens God de zegen mogen uitdelen en de kinderen laten delen in de ‘olie’. Het is de plek waar groei en transformatie plaats vindt zodat kinderen hun plek als volwassenen kunnen innemen.

Opwekking 767, Familie