Week 70, dinsdag

Johannes 14:27
‘Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.’

1 Korinthe 14:33
‘Want God is geen God van wanorde, maar van vrede’.

Filippenzen 4:6,7
‘Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God;7 en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus.’

Romeinen 8:22, 26,27,28
‘22 Want wij weten dat heel de schepping gezamenlijk zucht en gezamenlijk in barensnood verkeert tot nu toe. 26 En evenzo komt ook de Geest onze zwakheden te hulp, want wij weten niet wat wij bidden zullen zoals het behoort. De Geest Zelf echter pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen. 27 En Hij Die de harten doorzoekt, weet wat het denken van de Geest is, omdat Hij naar de wil van God voor de heiligen pleit. 28 En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede.’

GEBED OM VREDE
Ik eindigde gisteren met de eerste 4 regels van een bekend gebed.
Deze regels werden in 1941 door de AA (Anonieme Alcoholisten) ‘ontdekt’ doordat een lid deze regels las in een overlijdensadvertentie. En de AA ontdekte dat deze regels hielpen bij het overwinnen van moeilijkheden en uitdagingen. Deze regels worden tot op de dag van vandaag nog steeds veel gebruikt bij AA-bijeenkomsten.

Het is al een oud gebed en het is niet helemaal helder wie het heeft geschreven. Het zou geschreven kunnen zijn door een filosoof 500 jaar na Christus. Wat wel zeker is, is dat het gebed is uitgesproken door een protestants theoloog, Reinhold Niebuhr tijdens de opening van een academisch jaar in 1934.

Maar zoals gezegd het zijn beginregels van een gebed. Een gebed dat verder gaat. Het gebed luidt:
‘God geef me de rust
om te accepteren wat ik niet kan veranderen,
de moed om te veranderen wat ik kán,
en de wijsheid om het verschil te zien.
Om te leven bij de dag,
om te leven bij het moment,
om moeilijkheden te zien als de weg naar rust,
om, net als Hij, de zondige wereld te accepteren zoals hij is,
niet zoals ik hem graag zou hebben,
erop vertrouwend dat Hij alles in orde zal maken
als ik me overgeef aan zijn wil –
dat ik redelijk gelukkig mag zijn in dit leven
en voor eeuwig ultiem gelukkig met Hem’.

Laten we eerst eens kijken naar de tekst uit Romeinen 8: ‘22 Want wij weten dat heel de schepping gezamenlijk zucht en gezamenlijk in barensnood verkeert tot nu toe.’ Want wij weten……… het is een feit dus dat de schepping, heel de schepping zucht en in barensnood verkeerd. Iedere vrouw die een kind ter wereld heeft gebracht wat dat betekent: barensnood. Pijn en doorgaan. Gelukkig levert die pijn (in de meeste gevallen) dat op waar je naar uitkeek: een kindje om van te houden en voor te zorgen. We leven dus in een wereld die schreeuwt en hunkert naar een geboorte. Of we ons dat nu bewust zijn of niet. Heel de schepping ziet uit naar de dag van de terugkomst van Jezus. Maar tot die tijd zucht de gehele schepping! Dat is een feit.

Van dat feit kun je balen. Je kunt er tegen strijden, je tegen verzetten of proberen er onderuit te komen. Je kunt de dag plukken, er uit halen wat je kunt, want je leeft maar één keer, maar dat verandert niets aan het feit dat we leven in een gebroken en zuchtende wereld. Daar hoeven we niet moeilijk over te doen of ons over te verbazen, het is gewoon zo.

Maar, prijs God, we staan niet alleen. We zijn niet alleen in die gebrokenheid, we hebben een hulp, een trooster en een kracht die ons bijstaat in onze zwakheid en die voor ons bidt: ‘En evenzo komt ook de Geest onze zwakheden te hulp, want wij weten niet wat wij bidden zullen zoals het behoort. De Geest Zelf echter pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen.’ Denk nog maar eens terug aan je bevalling, of de bevalling waar je misschien bij was, hoe belangrijk zuchten was, dat zuchten gaf verlichting en rust. De Geest van Jezus spreekt voor ons voor Gods troon en brengt onze verzuchtingen bij God. Hij geeft als het ware onze onuitsprekelijke en bijna onhoudbare pijn door aan God om daarmee ons hart te ontlasten, om ruimte te geven aan ons hart.

Vers 27 zegt vervolgens: ‘En Hij Die de harten doorzoekt, weet wat het denken van de Geest is, omdat Hij naar de wil van God voor de heiligen pleit.’ Waar wij geen woorden hebben, waar wij niet weten wat te bidden, hoeven wij ons alleen maar uit te strekken en ons over te geven aan God. En Gods Geest weet dan wat Hij bidden moet. Hij kent onze harten, God kent onze harten en de Heilige Geest maakt van onze gebeden een reukoffer voor God. En dan, zo zegt vers 28, kan God alle dingen doen mee werken ten goede: ‘En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede.’

In die overgave aan God mag je weten dat God op Zijn manier, in Zijn liefde alles zal laten meewerken ten goede. Ik weet dat deze zin veel gebruikt wordt in situaties die te groot en te moeilijk zijn als een soort wanhoopskreet: ‘Het zal wel ergens goed voor zijn.’ In deze verzen uit Romeinen 8 spreekt een heel belangrijke waarheid en merk op dat hier twee keer staat ‘weten’: we leven in een wereld die zucht in haar gebrokenheid. In dit zuchten zien we uit naar iets dat uiteindelijk gaat komen. In dat zuchten staan we niet alleen: we hebben Gods kracht aan onze zijde. En dat God in ons zuchten met ons meewerkt. Nu al. Nu al mogen we met Hem samenwerken, toe werken naar dat goede: dat Zijn koninkrijk uiteindelijk volledig gevestigd gaat worden.

En misschien is dit wel een domper: God belooft ons geen comfortabel en gelukkig leven, Hij belooft wel dat Hij bij ons is, altijd en overal en Hij vraagt ons met Hem samen te werken. God werkt samen met ons zodat Hij uiteindelijk tot dat goede kan komen: Zijn volledige heerlijkheid op aarde en in de hemel. Dat is het goede waaraan Hij werkt en waartoe Hij ons uitnodigt.

Een paar regels uit het gebed: ‘om te leven bij het moment, om moeilijkheden te zien als de weg naar rust, om, net als Hij, de zondige wereld te accepteren zoals hij is, niet zoals ik hem graag zou hebben,
erop vertrouwend dat Hij alles in orde zal maken.’

Misschien vind je het moeilijk om je neer te leggen bij een moeilijke situatie. Vertrouw op God. Hij zal alles uiteindelijk goed maken. Misschien niet nu zoals jij zou willen. Maar als Hij dat niet doet, weet dat Hij bij je is en dat in Zijn aanwezigheid alles ligt wat je nodig hebt. In Zijn heiligheid ligt alles. Geef je verzet op en geef je over aan Hem.

Delirious ‘Here I am’