Emotie eter

Ik kamp al jaren met een eetstoornis maar ben me er het afgelopen jaar pas van bewust aan het worden waar het vandaan komt. Natuurlijk wist ik daarvoor al dat ik niet goed met eten om kon gaan, ik noemde mezelf een emotie-eter. Maar hoe ik er vanaf zou moeten komen was ingewikkelder. Al jaren deed ik vele pogingen om af te vallen, door middel van diëten, sporten, personal trainer etc.

Uiteindelijk heb ik zelfs een maagverkleining ondergaan omdat ik het zelf niet kon. Ik wilde een nieuwe start, een nieuwe kans krijgen om weer van voor af aan te beginnen, want dan zou ik bewijzen dat ik het wel kon.

Ik viel 40 kilo af, yes, mijn doel bereikt. Ik ben tot op de dag van vandaag dankbaar dat ik die keuze heb gemaakt. Ik ervaar ook dagelijks de consequenties van die keuze, het is niet altijd gemakkelijk.

Helaas moest ik ook ontdekken dat ik niet geopereerd was tussen mijn oren. Het probleem zit er nog steeds. Ik ga nog steeds niet goed om met voeding. Afgelopen jaar heb ik Elisabeth (van Vrij om te leven) leren kennen en haar boek gelezen, toen zijn mijn ogen pas echt open gegaan en nu ben ik stap voor stap aan het ontdekken waar de ware oorzaak ligt. Als ervaringsdeskundige kan ze mij hier goed in begeleiden en begrijpt mij, dat is zo heerlijk!

Het is helaas niet één, ding maar een proces. Samen met God is het een bijzondere, helaas soms ook zware/ pijnlijke weg. Het vraagt geduld, niet mijn sterkste kant, sommige dagen gaat het goed, andere momenten minder maar ik weet waar ik naar op weg ben. Een leven in vrijheid, een leven vervuld door God, Hij is de enige die mij echt kan vullen.

Misschien zit je in zo’n zelfde situatie, dit hoeft voor jou niet over eten te gaan het kan ook een andere verslaving zijn. Denk dan niet, dit gaat mij nooit lukken, God is groter dan ons onvermogen, door Hem is echt alles mogelijk, zet die eerste stap! 

Sara