‘In de schuilplaats van de Allerhoogste
Blijf ik onder Uw vleugels, o Heer.
Uw schaduw beschermt mij,
Uw troon is mijn toevlucht,
U bent mijn leven, mijn eer’.
Opwekking 502
Naar psalm 91
De twee gezichten van december heb ik er boven gezet.
De één zal denken ‘gezellig het is weer december ‘, en een de ander zal denken ‘nee he, het is weer december, was het alvast maar januari’. December; een maand waarin gezelligheid, eten en drinken, feestelijkheid en samenzijn een grote rol spelen. Als je goed in je vel zit, geniet van eten en drinken, je fit voelt, je ‘gezellig voelt’, ja, dan is december een maand om van te genieten.
Maar wat nu als je je helemaal niet gezellig voelt, als je moe bent, iemand mist en vol emoties zit? Dan heb je wellicht helemaal geen zin om gezellig kerst en/of oud- en nieuw te vieren met familie of vrienden.
Of stel dat eten en drinken een valkuil voor je is? Je vindt eten moeilijk; eten is een probleem omdat je met eten een leegte vult. Of je kunt niet eten omdat je niet wilt uit angst. Een leegte en een angst die misschien wel extra in deze maand worden ervaren. Of drank; gezellig een wijntje hier en een biertje daar, want dan wordt het pas echt gezellig. Maar wat als drank je manier is om pijn niet te voelen? Pijn die je juist nú niet wilt voelen.
Ik spoor hen aan, die genieten van alle feestelijkheden, en die weten van mensen die de decembermaand moeilijk vinden, om ‘acht op hen te slaan’, met de liefde en de zorg van Jezus. Denk daarbij maar aan Filippenzen 2 vers 1 t/m 5, daarbij lettend op het belang van de ander.
Zij, die moeite hebben met de decembermaand – met alles wat dat met zich meebrengt – spoor ik aan om hun toevlucht te nemen tot God.
Hoe? Door misschien gewoon ‘nee’ te zeggen, door eerlijk te zeggen dat je niet gezellig kunt zijn. Maar vooral door rust te nemen, door de tijd te nemen en stil te zijn, door afstand te nemen van wat ‘moet’. En in die rust en stilte met hart en ziel te vluchten naar God, je toevlucht te zoeken in Hem en je troost en veiligheid bijHem te vinden, zoals zo mooi te lezen is in psalm 91 en psalm 103.
Dan nog kan er pijn zijn om gemis, om onvervulde verlangens, om zonden en teleurstelling. God kent, ziet en erkent dat. Hij, de God van vrede zal je geven, Zijn vrede die alles overstijgt en niet te begrijpen is. Hij belooft dat, dus zal Hij dat zeker doen. Hij slaat Zijn Vaderarmen om je heen en houdt je vast. Hij geeft je wat je nodig hebt: Zijn liefde, troost, bevestiging en bescherming omdat jij Zijn geliefde kind bent. Met jou is Hij gelukkig. Geloof dat. Geloof en vertrouw jouw Maker die je beter kent dan jij jezelf kent. Niet om wat Hij doet, maar om wie Hij is!
Juist in deze maand klinken Zijn woorden en beloften voor jou, hoe je je ook voelt: ‘Ik ben met je al de dagen van je leven. In Mij ben je gezegend en mag je vreugde en rust vinden’.