Week 71, donderdag
Psalm 139:13-17
‘Want Ú hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven. 14 Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed.15 Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen van de aarde. 16 Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond. 17 Daarom, hoe kostbaar zijn mij Uw gedachten, o God, hoe machtig groot is hun aantal.’
Jesaja 43:1,4
‘Maar nu, zo zegt de HEERE, uw Schepper, Jakob, uw Formeerder, Israël:
Wees niet bevreesd, want Ik heb u verlost, Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij. 4 Sinds u kostbaar bent in Mijn ogen, bent u verheerlijkt en heb Ík u liefgehad.’
Jesaja 44:1,2
‘1 Maar nu, luister, Jakob, Mijn dienaar, Israël, die Ik verkozen heb! 2 Zo zegt de HEERE, uw Maker en uw Formeerder van de moederschoot af, Die u helpt: Wees niet bevreesd, Mijn dienaar Jakob, Jesjurun, die Ik verkozen heb.’
Mattheus 4:16,17
‘En nadat Jezus gedoopt was, kwam Hij meteen op uit het water; en zie, de hemelen werden voor Hem geopend, en Hij zag de Geest van God als een duif neerdalen en op Zich komen.17 En zie, een stem uit de hemelen zei: Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb.’
WIE WIL JE ZIJN/VAN WIE WIL JE ZIJN?
De kracht van woorden en angst was waar het gisteren over ging. En dan met name woorden die door anderen zijn uitgesproken. De stippen en sterren die jou door anderen op die manier zijn opgeplakt.
Daarbij gebruikte ik de tekst uit Spreuken 18:21,22: ‘Van de vrucht van iemands mond wordt zijn buik verzadigd, hij wordt verzadigd van de opbrengst van zijn lippen. 21 Dood en leven zijn in de macht van de tong, wie hem liefheeft, zal de vrucht ervan eten.’
Dood en leven zijn in de macht van de tong. Hoe krachtig is dat! Wanneer anderen woorden over je uitspreken die jou neerhalen en wegzetten als waardeloos, of nietsnut heeft dat krachtige gevolgen. Dan haalt dat jou naar beneden en ten diepste werkt dat dood, doodsheid in iemands hart en ziel uit. En tenslotte zal iemand daar zelfs lichamelijk ziek van (kunnen) worden. Maar wat gebeurt er wanneer jij zelf woorden over je uitspreekt die jou neerhalen?
Zeg jij over jezelf dat je het niet waard bent om lief gehad te worden, zeg jij woorden als ‘wie ben ik nou, ik stel niets voor, ik kan niets, ik heb geen talenten. Ik ben niet speciaal, ik kan niets, ik heb niets, of in ieder geval geen baan, geen partner, geen vrienden, geen kinderen, geen………… dus wat ben ik nu helemaal?’ Met deze woorden die voortkomen uit je denken spreek je dus zelf een oordeel over je uit. Woorden hebben kracht………?! Ja, dit soort uitspraken over jezelf zijn de pijlen die de boze gebruikt om jou nog meer de verwonden.
Spreuken zegt dat je de vrucht van je spreken zult eten! Hoe jij spreekt over jezelf of anderen draagt vrucht. En het is simpel: wanneer jij wrang spreekt over jezelf, zul je wrange vruchten eten en met buikpijn opgescheept zitten. Maar meer nog, je zult leven met een verkeerd zelfbeeld. Een zelfbeeld dat geen recht doet aan wie je bent. Ook al maak je soms brokken of doe je gekke dingen, dat zegt nog steeds niets over wie jij bent! Jouw daden staan los van wie je bent.
Net als bij Wout plakten de Nerflanders gewoon maar stippen omdat hij die toch al had, zonder naar Wout zelf te kijken. Wout was niet zijn stippen! En dat wist hij. Vandaar dat hij op een bepaald moment na zijn ontmoeting met Lucia uit het raam staart en moppert: ‘het is niet eerlijk’.
Wat was er niet eerlijk? Het feit dat mensen zich zo druk maken met hun stippen en sterren. Zo druk zijn met beoordelen, dat ze geen oog meer hebben voor de personen zelf.
Op dat moment besluit Wout om naar Eli te gaan. Als hij de werkplaats van Eli binnenstapt is hij onder de indruk. Het is er groots. En hij wil eigenlijk rechts om keert maken. Maar dan hoort hij zijn naam. ‘Wout’. Hoe lang geleden zal het voor Wout geweest zijn dat hij zijn naam hoort noemen? Uitgesproken zonder afkeuring of veroordeling. Maar diep en sterk, staat er.
Wout is verbaasd dat Eli hem kent. Eli heeft immers alle Nerflanders gemaakt. Dus is het heel goed voor te stellen dat hij een individueel Nerflandertje met zoveel grijze stippen niet bij naam kent………… Maar dat is niet het geval. Eli heeft het niet over alle andere Nerflanders. Hij ziet Wout, hij kent Wout, en hij zegt wat hij van Wout vindt. Niet wat hij van de andere Nerflanders vindt, maar wat hij van Wout vindt!
En wat hij van Wout vindt spreekt hij ook uit: ‘Ik vind jou heel bijzonder’. Als Eli dat zegt moet Wout lachen. Hij kan immers niets bijzonders. Zijn gedrag en zijn talenten zijn niet om beloond te worden met sterren. Maar daar doelt Eli ook helemaal niet op. Eli antwoordt Wout: ‘Omdat je bij mij hoort. Dáárom vind ik jou zo bijzonder. Ik houd van jou’.
Wout was onder de indruk. Hij was onder de indruk omdat het Eli was die die woorden uitsprak. Niet de mensen uit zijn dorp die zo druk bezig waren met beoordelen. Maar het was Eli, zijn maker, die het zei.
Wout spreekt over Lucia en vraagt hoe het komt dat er bij haar geen stickers plakken. Eli zegt daarop: ‘omdat zij heeft besloten dat wat ik van haar vind belangrijker is dan wat de mensen van haar vinden. De stickers blijven alleen plakken als je dat zelf wilt. De stickers blijven alleen plakken als je ze belangrijk vindt. Hoe meer je op mijn liefde vertrouwt, hoe minder belangrijk je de stickers van andere mensen vindt’.
Ik kan mij voorstellen dat het Wout moet duizelen. Hij weet niet beter dan dat het belangrijk is wat zijn dorpsgenoten zeggen en doen. En nu hoort hij dat dat helemaal niet zo belangrijk is. Maar hij realiseert zich wel Wie het zegt: Eli zijn maker. En als Eli zegt dat hij van Wout houdt…………
Wout beseft dat hij een schepper heeft. Iemand die hem heeft gemaakt met liefde. Iemand die geen fouten maakt. Iemand die zegt dat hij bijzonder is. Iemand die geen stickers en stippen uitdeelt. Maar iemand die zegt dat hij van hem houdt. En het komt nu op Wout aan om een keuze te maken. Wie wil hij geloven?
Wie wil hij zijn? Een Nerflander die gebukt gaat onder het oordeel van zijn dorpelingen. Of een Nerflander die geniet van het feit dat zijn maker van hem houdt.
Ik denk dat de keuze niet moeilijk is.
Wie wil jij zijn? Van wie wil jij afhankelijk zijn?
Strek je je uit naar mensen en wat zij van je vinden of strek je je uit naar God en wat Hij van je zegt?
I surrender – Hillsongs