Week 71, dinsdag

Psalm 139:13-17
‘Want Ú hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven. 14 Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben;
wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed.15 Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen van de aarde. 16 Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond. 17 Daarom, hoe kostbaar zijn mij Uw gedachten, o God,
hoe machtig groot is hun aantal.’

Jesaja 43:1,4
‘Maar nu, zo zegt de HEERE, uw Schepper, Jakob, uw Formeerder, Israël:
Wees niet bevreesd, want Ik heb u verlost, Ik heb u bij uw naam geroepen, u bent van Mij. 4 Sinds u kostbaar bent in Mijn ogen, bent u verheerlijkt en heb Ík u liefgehad.’

Jesaja 44:1,2
‘1 Maar nu, luister, Jakob, Mijn dienaar, Israël, die Ik verkozen heb! 2 Zo zegt de HEERE, uw Maker en uw Formeerder van de moederschoot af, Die u helpt: Wees niet bevreesd, Mijn dienaar Jakob, Jesjurun, die Ik verkozen heb.’

Mattheus 4:16,17
‘En nadat Jezus gedoopt was, kwam Hij meteen op uit het water; en zie, de hemelen werden voor Hem geopend, en Hij zag de Geest van God als een duif neerdalen en op Zich komen.17 En zie, een stem uit de hemelen zei: Dit is Mijn geliefde Zoon, in Wie Ik Mijn welbehagen heb.’

GRIJZE STIPPEN EN GOUDEN STERREN

De setting is denk ik duidelijk: allemaal verschillende mensen, gecreëerd door Eli en druk bezig met zichzelf en met elkaar door elkaar stickers te geven.

Ze lopen rond met twee dozen. In de één zitten gouden sterren en in de ander grijze stippen. En ze doen niets anders dan iedere keer een greep doen in één van die twee doosjes. Ze pakken een stip of een ster en plakken die op iemand.

Waar ze eigenlijk dus druk mee bezig zijn de hele dag is met beoordelen. In hun gedachten zijn er twee categorieën mensen: zij die een grijze stip verdienen en zij die een gouden ster verdienen.
Het is typerend hoe dit in het verhaal verteld wordt. De Nerflanders lopen over straat……..en ze kijken. Gewoon in hun dagelijkse bedoeninkje. Ze kijken kritisch en beoordelen: goed of fout. Of ze zijn druk bezig met zichzelf uit te sloven om maar een gouden ster te krijgen. Hoe meer hoe beter, want met iedere gouden ster voelden ze zich gelukkiger.

Hun leven is er opgericht om anderen te beoordelen en zelf bevestiging te zoeken. Ze worden gelukkig door gouden sterren, door bevestiging van anderen dus. En daar werken ze heel hard voor.

Hun focus is duidelijk; ze willen gezien en gewaardeerd worden. En vanuit die waardering volgt wie ze zijn: geliefd, gewaardeerd en belangrijk. Hun identiteit ligt in de stippen of sterren.

Als je het boek kent, spreken de plaatjes voor zich: de mensen met sterren hebben een lach op hun gezicht. Maar Wout, de jongen met alleen maar grijze stippen loopt een beetje krom gebogen, met zijn ogen gericht op de grond en een trieste uitdrukking op zijn gezicht.

Wat hij ook onderneemt: het mislukt. En niet omdat hij het niet zou kunnen, maar omdat hij ondertussen gebukt gaat onder het gewicht van de grijze stippen. En het gewicht van die grijze stippen laat zich vertalen in afwijzing en angst.

Door de voortdurende afwijzing die Wout ervaart is hij bang geworden. Hij komt niet meer goed uit zijn woorden, mensen nemen niet eens meer de tijd om naar hem te luisteren en hij durft op een bepaald moment niet eens meer naar buiten. Want het werd zo erg dat mensen hem gewoon een stip gaven omdat hij al zoveel stippen had! Met andere woorden: de mensen keken naar zijn stippen en niet meer naar Wout zelf.

Ik vind het een enorm treffend verhaal. En de beschrijving is zo waar! Wij als mensen zijn voortdurend bezig met beoordelen. Met elkaar en met onszelf. We plaatsen elkaar in hokjes of je plaatst jezelf in een hokje. Met die beoordeling en met dat hokje bouwen we eigenlijk een zekerheid. Weliswaar een schijnzekerheid, maar het geeft houvast.

De stippen of sterren geven een fundament. Je eigen visie van jezelf, je eigen hokje zegt je wie je bent en vandaaruit leef je. We hebben het allemaal nodig om te leven vanuit een bepaalde visie over wie je bent. Want dat geeft duidelijkheid.

De wekker gaat s ’morgens en je wordt wakker. Je doezelt nog even, maar al snel dringt het tot je door dat er een nieuwe dag voor je ligt waarin van alles moet. En we kunnen daar niet omheen, in ons leven moeten we veel. Maar hoe je met die ‘moetens’ omgaat is heel belangrijk.

Dus met andere woorden: hoe jij je dag tegemoet treedt is van wezenlijk belang. Sta jij op met een ‘grijze stikker gevoel’?: het gaat mij vast niet lukken vandaag. Het is te moeilijk, ik kan het niet. Ik ben een loser, ik kan niets, het mislukt vast, ik om toch niet uit mijn woorden, ik ben niet mooi genoeg, niet knap genoeg, ik heb geen geld, geen visie enz. dan heb je jezelf al weer aardig wat grijze stippen extra bezorgd en zul je zwaar van de afwijzing en angsten uit bed stappen. Hoe je dag er uit zal zien laat zich raden: moeilijk en somber.

Je kunt ook opstaan met een ‘gouden sterren gevoel’. Gericht op wat je hebt, kunt en denkt. Je focussen op je successen en gericht op het halen van nog meer succes. Dat is natuurlijk fijn opstaan! Maar o, wat zul je hard moeten werken om iedere keer maar weer die gouden sterren binnen te slepen. Zodat je ook je gouden sterren gevoel behoudt. En aan het eind van de dag zul je een goed gevoel hebben wanneer je alle ballen in de lucht hebt kunnen houden en je weer een ster verdiend hebt. Maar je zult er uiteindelijk moe van worden en er een burn out van kunnen krijgen.

En natuurlijk zitten hier nog van alles tussen. Maar het verhaal is helder. Het belangrijkste woord dat in beide voorbeelden speelt is: verdienen!

‘Ik stel niets voor, ik kan niets, wat ik doe mislukt toch, een ander kan het beter’, dus ik verdien een grijze stip. En vaak geven we die stippen alvast maar aan onszelf.

‘Als ik maar hard genoeg mijn best doe, hard werk en mij onmisbaar maak verdien ik een ster. Ik moet vooral zorgen dat ik beter en nuttiger ben dan anderen’. En je voelt je beter.

Wees eens eerlijk naar jezelf. Hoe sta jij s’ morgens op? vanuit welke positie ga jij je dag in? Plak jij een grijze stip op jezelf en anderen, of hunker jij naar weer een gouden ster?

Opwekking 697 ‘Al wat ik ben’