Week 55, donderdag

Romeinen 12:2 (HSV)
En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word innerlijk veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.

Spreuken 23:8 (KJV)
Zoals een mens denkt in zijn hart zo is hij.

De kracht van ons denken; hoe doen we dat? XXIII

Ons lichaam speelt een belangrijke rol in de 35 cm lange weg naar ons hart. Geloof het of niet! Misschien ligt er zelfs wel de belangrijkste schakel om te voelen in ons hart wat ons verstand weet!

De afgelopen dagen zagen we dat gevoelens – welke gevoelens dan ook – er via emoties uit moeten. En die emoties uiten we via ons lichaam. Ons lichaam vertelt onbewust en bewust hoe het ‘er van binnen uit ziet’. En daar moeten we naar luisteren. Want dat maakt ons vrij van gevoelens die liggen opgestapeld in ons hart en lichaam. En wanneer we vrij raken van negatieve gevoelens komt er ruimte voor de liefde van God in ons hart. Om Gods liefde te ervaren dus.

Om Gods liefde te ervaren in je hart moet je doen! Door ‘te doen, te leven’ naar wat je gelooft, krijgt geloof – dat wat we weten – de ruimte om te landen in ons hart.

5 stappen:
1. De eerste stap om God te ervaren in je hart is: spreken. Spreken is doen! Spreken over wat er ligt aan pijnlijke gevoelens in je hart. Spreken over hoe je denkt, spreken over wat je is aangedaan. Je hart dus delen met God. God wil dat jij je pijn uitspreekt. Een ander kan daarbij helpen, maar jij moet het doen.

Spreken is niet moeilijk, maar doen wat je spreekt is een stap verder gaan.

2. En dat is de tweede stap: spreken over je pijn en je pijn bij God laten. Ook dat weten we wel. ‘Je rugzak bij het kruis brengen en daar laten’, is een veel gehoorde uitspraak. Maar dat is nu juist zo moeilijk, want we willen ons hart vol hebben! Dan maar met pijn, maar niets…………niets in je hart, dat kunnen we niet aan.

En dat klopt. God heeft ons allemaal geschapen met een gat in ons hart, in onze ziel. En we willen allemaal dat gat vullen, want we willen geen leegte ervaren. En we vullen dat gat allemaal op onze eigen manier, door middel van onze eigen overlevingsstrategieën. We kunnen zelfs verslaafd zijn aan onze pijn! Onze pijn en verdriet. Teleurstelling en afwijzing kunnen we al zolang meedragen dat het onze identiteit is geworden en dat koesteren we. Stel je voor als je dat zou loslaten. Als je je tas met pijn bij het kruis zou laten en dan weglopen dan heb je niets!

En dat is de angst die veel mensen hebben bij loslaten: als ik loslaat, als ik pijn loslaat, wat heb ik dan? Dan stort ik in een gat. Yes! Dat roepen we en dat is eerlijk. Natuurlijk kunnen we daar prachtige opbeurende woorden bij zeggen om de ander te bemoedigen: ‘je kunt nooit ver vallen, nooit diep vallen, want Jezus vangt je op, Hij is er bij, Hij draagt je etc’. En dat is waar. Maar het is niet de volledige waarheid.

3. De waarheid is en dat is de derde stap, dat we loslaten en aannemen. Je opent je handen om je pijn aan God te geven en je neemt direct daarvoor in de plaats iets van God aan! Zijn liefde, Zijn rust, Zijn bemoediging, Zijn………

Niet voor niets zegt Jezus: ‘Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven. Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden’.

Hij zegt niet: kom maar en je wordt vanzelf rustig. Nee! Je komt om iets van Hem aan te nemen. Zodat dat gat in jou gevuld wordt! Je ruilt iets. Jouw pijn, voor Zijn genezing. De afwijzing die je meedraagt, voor Zijn bevestiging. Je vindt pas werkelijk rust als je iets weggeeft en iets anders aanneemt. Anders blijft inderdaad het gat in je hart bestaan. Blijft de twijfel en onzekerheid. En neem je zo je rugzak met pijn weer mee terug. Want leven met dat gat, dat wil je niet.

4. Dan de vierde stap. En dat is danken voor dat wat Jezus jou geeft. Voor Wie Hij is. Dank Hem voor Zijn liefde. Dank Hem voor Zijn genade, Zijn genezing, Zijn bevestiging, Zijn verhoging voor jou. Dank Hem voor Zijn offer waardoor jij vrij bent. Dank God dat Hij groter, beter, mooier, liever, sterker, trotser, zachter, moediger en krachtiger is dan welke aardse vader, moeder, vriend, vriendin, partner of enig menselijk wezen ook kan zijn.

Van danken wordt je dankbaar. Van danken gaat je hart openstaan. Een oprecht dankbaar mens is een mens wiens hart gevuld kan worden met vreugde, vrede en liefde.

5. En de vijfde stap is eigenlijk wel de belangrijkste stap om Gods liefde te ervaren in je hart en dat is leven met en door dat wat Jezus jou gegeven heeft.

Bij deze 5e stap heb je je hele wezen nodig. Je wil, je hart, je verstand en je lijf. Precies zoals Jezus zei hoe we moeten liefhebben! Met heel je hart, heel je ziel, heel je verstand en al je kracht.

Je kiest ervoor om te leven naar wat je kiest te geloven………

Wanneer jij je geliefd weet, voel jij je geliefd, en gedraag je je geliefd. Zo simpel is het eigenlijk. Wanneer je vast houdt aan woorden van afwijzing, is dat wat je denkt (weet), voel jij je afgewezen en gedraag je je afgewezen.

Heel vaak volgt dat ‘je geliefd voelen’ niet op het je ‘geliefd weten’. Daarom zegt de Bijbel: 1 Johannes 3:18 ‘Mijn lieve kinderen, laten wij niet liefhebben met het woord of met de tong, maar met de daad en in waarheid’. Om je geliefd te voelen gedraag je je geliefd! Gedraag je naar de waarheid die je weet: ik ben Gods geliefde kind. Hij vindt vreugde in Mij. Geef al je afwijzing aan God – ruim op – en neem Zijn liefde aan: een daad van je wil omdat je dat gelooft en leef vervolgens als een geliefd kind.

Heb lief met de daad in waarheid. Lééf naar de waarheid waar je voor kiest!

Wat kies jij om te geloven? Je zou wel eens verrast kunnen worden door te constateren dat je leeft volgens een geloof van twijfel. Door een geloof van ‘eerst zien en dan geloven’. Wees eerlijk naar jezelf en neem een besluit: ik kies ervoor om te leven naar de waarheid van wie God is en zegt dat Hij doet.

Weet dat er enorm veel van je gehouden wordt. Accepteer het, neem het aan en leef er naar. Het scheelt duizenden kilo’s en containers met spanning.

Herman Boon ‘Als je toch eens weten zou’
https://www.youtube.com/watch?v=a3UsLrpx3yQ