De kracht van ons denken, week IV, deel XIX

Week 54, vrijdag

Romeinen 12:2 (HSV)
En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word innerlijk veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is.

Spreuken 23:8 (KJV)
Zoals een mens denkt in zijn hart zo is hij.

De kracht van ons denken; hoe doen we dat? XIX
Hoe gaan we God nu ervaren in ons hart? Hoe daalt het ‘weten’ 30 cm en landt een ‘spaatje’ dieper. Dat is iets wat heel veel mensen graag willen omdat ze op de één of andere manier weten dat dat een groot verschil maakt. Of in ieder geval denken ze dat!

Een belangrijk woord hier in is: ontspan! En de belangrijkste vraag is: weet jij een kind van God? Ben jij opnieuw geboren? En je wordt opnieuw geboren wanneer jij gelooft dat Jezus, door als God geworden mens voor jou is gestorven en de duivel machteloos heeft gemaakt.

Het woord ‘machteloos’ is hierin heel belangrijk. Want, over het algemeen geloven we dat Jezus is gekomen, gestorven, opgestaan en verheerlijkt om de duivel te overwinnen, maar leven we er niet naar! We geloven het, we weten het, maar uit ons gedrag blijkt dat heel vaak niet! Het weten en geloven heeft zo geen kracht en is het machteloos. En daar komen we op het niveau van ons hart!

In ons hart geven we de duivel nog steeds macht, terwijl hij geen macht meer heeft! Wel dreiging, maar geen macht. Wilkin van de Kamp zegt het heel mooi met de 4 o’s: de duivel is ontwapend, ontmaskerd (vader van de leugen), onttroond en overwonnen. In ons hart reageren we op angst, op afwijzing, op kritiek, op teleurstelling, pijn en verdriet. En we laten daar soms emoties bij toe: boosheid, huilen, agressie etc. Of we verstarren: reageren helemaal niet, halen onze schouders op, doen alsof er niets aan de hand is, of we ‘rennen hard weg’: stoppen pijn weg want je moet nu eenmaal door en besteden er vooral geen aandacht aan. Gevoelens zijn eng en verwarrend, geven ‘gedoe’ en dat kost allemaal tijd en aandacht. ‘Doe maar normaal, ga gewoon door’ en we doen alsof er niets aan de hand is.

Maar ondertussen stapelen al de emoties zich op in je hart, en zoals we weten ook in je lichaam! Want alles werkt samen. En juist ons hart en het emotionele brein reageren direct via ons lichaam. En opgestapelde, negatieve gevoelens en gedachten maken ons ziek en komen er uit via lichamelijke klachten!

Wat heeft dit te maken met macht van de boze? We blijven zo vaak geloven in wat hij via leugens en valse gedachten ons laat geloven en waaraan wij blijven vasthouden. We houden vast aan zelfveroordeling. We blijven gedachten koesteren als ‘ik kan het toch niet’ of ‘ik voel mij minder dan anderen’, ‘ik ben niet slim’, ik heb geen werk – dus stel niets voor -, ik doe vaak verkeerde dingen – dus ik ben een zondaar -, ik heb een slecht verleden, ik heb mensen verdriet gedaan – dat kleeft nog steeds aan mij -, anderen hebben rot dingen over mij gezegd – en dat heeft mij getekend en ik stel ik voor – , ik heb geen opleiding – dus ben ik dom – er was nooit aandacht voor mij – dus wie ben ik -, ik word uitgelachen en gepest – ik stel niets voor – en vul maar in. -> we geven de duivel dus nog steeds macht over ons!

Die gedachten en gevoelens zijn niet van God. Die gedachten zijn als pijlen van de boze en wanneer je die gelooft en vast blijft houden raken ze doel en belemmeren ze je in vrijheid te leven. En! Ze belemmeren je Gods liefde, aanvaarding en bevestiging te ervaren in je hart.

Want Gods liefde ervaren in je hart en dus die 30 cm zakken heeft alles te maken met denken, handelen en léven in overeenstemming met wat je verkiest te geloven en te denken.

Het is simpel: wanneer jij er voor kiest om te geloven en te leven naar hoe God over je denkt, dan werkt dat iets uit in je hart: blijdschap, vreugde en vrede.

Maar wanneer jij er voor kiest om te geloven en te denken naar wat de boze via leugens tot jou brengt, werkt dat iets anders uit in je hart: angst, schaamte, veroordeling, woede, jaloezie, trots en bitterheid. En daar wordt je ziek en eenzaam van!

Maar, zul je zeggen ‘zo denk ik niet voortdurend’. Misschien wel niet, of niet meer. Maar wat ligt er nog aan oude ‘denktroep’ in je hart opgeslagen waardoor Gods liefde niet kan groeien? Welke oude pijn – die jou laten blijven denken en dus laten focussen op die pijn! – ligt daar nog als een kei die het zaad van Gods liefde belemmeren op te laten schieten? De Bijbel spreekt over ‘bolwerken’. Bolwerken in je denken die je moet slechten. Bolwerken die verhinderen dat God liefde en waarheid landt in je hart? En die bolwerken moeten neergehaald worden door Gods waarheid tegenover de leugen te stellen, en daar vervolgens ook naar te handelen!

In 2 Korinthiers 10:3-5 spreekt Paulus daar heel beeldend over: Want al leven wij in het vlees, wij trekken niet ten strijde naar het vlees, 4 want de wapenen van onze veldtocht zijn niet vleselijk, maar krachtig voor God tot het slechten van bolwerken, 5 zodat wij de redeneringen en elke schans, die opgeworpen wordt tegen de kennis van God, slechten, elk bedenksel als krijgsgevangene brengen onder de gehoorzaamheid aan Christus’(NBG).

De boze wil dat je blijft geloven in een leugen: ik stel niets voor, mijn ouders, familie, vrienden, klasgenoten, collega’s zeiden dingen die mij minderwaardig deden voelen, en daarom voel ik mij afgewezen. Er zijn vaak grapjes over mij gemaakt en dus voel ik mij niet serieus genomen. Die leugens zijn als een schans, zegt Paulus, waardoor Gods waarheid niet kan landen in ons hart.

Je kunt dus heel veel goede woorden spreken, een groot geloof hebben, maar als je de leugens niet afbreekt, gedachten niet neerhaalt, dan werkt dat als een schans waardoor Gods waarheid er overheen zoeft en niet die 30 cm zakt.

Wat moet je doen? Neerhalen die leugens, de schans afbreken. En een eerste actie daartoe is: erkennen dat je leeft met en vanuit leugens! Eens een woord van afwijzing gehoord en geaccepteerd als waarheid? Dan leef je waarschijnlijk nog steeds vanuit dat woord van afwijzing.

Een oude predikant zij ooit heel krachtig over dit soort dingen: ‘weg ermee!’ En dat is precies wat je moet doen. Wég met die afwijzing. Maar dat moet je niet doen door er tegen te vechten, dat kost zoveel energie en dat verlies je toch. Je moet de leugen inruilen voor de waarheid.

Iemand heeft ooit gezegd dat je iets niet goed deed, of nooit goed doet, of vergeleek je met een ander: de afwijzing is geboren. En dat blijf je meedragen. En daar leef je uit, want zo werken gedachten. Maar het is een leugen! God zegt: Ik heb je lief en Ik denk goed over je! ‘Want Ik weet, welke gedachten Ik over u koester, luidt het woord des Heren, gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven’. Jeremia 29:11

Op het moment dat de twijfel en de afwijzing in je gedachten komt moet je ruilen. ‘God hier zijn de woorden van afwijzing, ooit over mij uit gesproken, of opnieuw zijn uitgesproken. Ik weiger om ze nog langer te geloven en vast te houden. Ik neem Uw liefde en bevestiging aan. U denkt prachtig, geweldig en goed over mij. Dank U wel’. Doe de grote wisseltruc, én leef vervolgens als een geliefd kind.

Herman Boon ‘Zullen we ruilen’. https://www.youtube.com/watch?v=7AC7f292vhU