Er kunnen situaties en mensen zijn die je het gevoel geven niet vrij te zijn. Je ervaart dat je niet kunt zijn wie je bent, je moet op je tenen lopen, spitsroeden lopen, laveren en je adem inhouden. Je voelt je als een ingedeukte petfles: gespannen en onder druk.
Op de een of andere manier wil je die deuk uit de fles en de druk eraf. Eten en drinken op een ongezonde manier kunnen daarvoor een weg zijn. Maar denk ook maar aan je begraven in je werk, sporten als manier om je te profileren of al je tijd in een hobby steken. Je kunt je daardoor handhaven. Handhaven, ja, maar dat is geen oplossing. Het is een tijdelijke manier om te ontsnappen aan het gevoel – dat soms ook feitelijk waar is – dat je je niet veilig voelt omdat je niet kunt zijn, op wat voor manier dan ook, wie je bent. Je ervaart dat je maar op één manier kunt overleven en dat is je overgeven aan manieren/zaken die je helpen te ontsnappen aan het gevoel van “opgesloten” te zitten.
Je raakt hierdoor steeds minder vrij en steeds meer gebonden. Je voelt je onvrij en onveilig doordat je niet kunt zijn wie je bent: je voelt je afgewezen. Het gevoel van afwijzing geeft pijn en verdriet, en dat blijft zeker wanneer je er niet over kunt praten, en je niet het pad van genezing volgt. Vervolgens ben je ook nog gebonden aan je overlevingsstrategieën die je uiteindelijk kunnen uitputten.
Diep in je hart weet je dat je overlevingsstrategieën je niet verder helpen, maar je bent al lang blij dat je je kunt handhaven, dat je kunt overleven. Door zo hard te moeten vechten om te overleven raak je uitgeput en opgebrand. Tot je niet meer verder kunt. Je weet niet meer hoe je verder moet.
In deze gebroken wereld worden we allemaal geconfronteerd met pijn en lijden. En we zoeken allemaal manieren om pijn te ontwijken of het niet te voelen. Dat is een feit. Maar er is een nog veel groter feit: God belooft ons een leven van vreugde en geluk midden in de gebrokenheid en de pijn die het leven brengt. God de schepper van hemel en aarde kent Zijn kinderen, ziet hun lijden, hun angsten, hun gebondenheid en hun overlevingsstrategieën. Hij heeft het leven voor zijn kinderen niet zo bedoeld. Daarom gaf Hij Zijn enige zoon; Jezus Christus, zodat wij in vrijheid mogen leven, vrij mogen zijn en niet gebonden. Ook al laten mensen ons soms niet vrij, of voelen we ons ingedeukt door situaties, in Christus zijn wij vrij omdat Hij ons bevestigt en heel maakt op een manier waarop geen enkel mens op aarde dat kan. Hij heeft ons immers geschapen en Hij weet, als niemand anders, wat wij nodig hebben.
Romeinen 8:1,2 ‘Zo is er dan nu geen veroordeling meer voor hen, die in Christus Jezus zijn. Want de wet van de Geest des levens heeft u in Christus Jezus vrijgemaakt van de wet der zonde en des dood’.
Elisabeth van Zijl – Vuijk
pastoraal coach en inspirator
23 januari 2012