Week 58, vrijdag

Hebreeën 6:18-20
‘Opdat wij door twee onveranderlijke dingen, waarin het onmogelijk is dat God zou liegen, een sterke troost zouden ontvangen, wij die bij Hem de toevlucht genomen hebben om de hoop die voor ons ligt, vast te houden.
19 Deze hoop hebben wij als een anker voor de ziel, dat vast en onwrikbaar is en reikt tot in het binnenste heiligdom, achter het voorhangsel. 20 Daar is de Voorloper voor ons binnengegaan, namelijk Jezus’.

Jesaja 61:1
‘1 De Geest van de Heere HEERE is op Mij, omdat de HEERE Mij gezalfd heeft om een blijde boodschap te brengen aan de zachtmoedigen.
Hij heeft Mij gezonden om te verbinden de gebrokenen van hart,
om voor de gevangenen vrijlating uit te roepen en voor wie gebonden zaten, opening van de gevangenis.’

Hebreeën 12:2
‘ Terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof. Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen en de schande veracht en zit nu aan de rechterhand van de troon van God’.

God prijzen in je moeilijke omstandigheden

In het opschrift van deze dag ligt een heel krachtige ‘sleutel’. God prijzen! Hem eren. En dat komt vooral tot uiting in danken. God danken voor wie Hij is. Ik denk dat we ons heel vaak niet dankbaar voelen. Dat onze omstandigheden zodanig zijn dat we niet aan danken moeten denken. Je bent misschien wel ziek, eenzaam, afgekeurd, afgewezen, je hebt net een geliefde verloren, het uitzicht op beterschap is er niet. Je bent mishandeld, misbruikt en heel je lijf en gedachten getuigen van je pijn. Je kunt er maar niet los van komen. Hoe kun je dan danken? Hoe kun je dan God prijzen? Hij had dingen kunnen voorkomen, Hij had genezing kunnen brengen terwijl je nu aan een graf staat. Hij kan het onmogelijke doen terwijl artsen zeggen dat er niets meer mogelijk is. Hij weet alles als specialisten zeggen het niet meer te weten. Mensen laten je in de steek terwijl God hun harten had kunnen veranderen. Waarom zou je God danken als in en om je alles getuigt van pijn? Je gaat toch niet danken voor pijn, afwijzing, ziekte of verdriet?

Nee. Pijn, afwijzing, ziekte en verdriet getuigen van de gebrokenheid. Getuigen van de zonde. Getuigen van een gevallen wereld. Maar in die gebrokenheid staat er een kruis rechtovereind, duidelijk zichtbaar. En aan dat kruis hangt een man. Onherkenbaar. Geslagen, bebloed, verminkt, mishandeld en belachelijk gemaakt. Hij hangt daar zodat wij altijd reden hebben tot dankbaarheid. Hij werd eenzaam, Hij proefde, zag, hoorde en rook onze pijn, afwijzing, onze ziekte en verdriet en doorstond zoveel lijden dat het bijna ondraaglijk was. Maar Hij hield vol. Hij hield vol zodat wij nooit meer eenzaam hoeven te zijn. Jezus verbond ons hart weer met het hart van Zijn Vader, zodat Zijn Vader ook voor altijd jouw en mijn vader werd. Hij zette de deur naar de Vader open zodat wij altijd in Zijn aanwezig kunnen zijn. Niets belet ons meer om voortdurend bij God te zijn.

En wanneer we bij God zijn, wanneer we Zijn liefde zoeken en ervaren, dan weten we dat er zoveel is om voor te danken. Hij is er altijd. Zijn liefde en Zijn vreugde om jou is er voortdurend en Hij wil met die liefde in jou wonen. Hij wil jou daarmee troosten, je verwarmen, je verlichten, van binnen uit zodat je kracht ontvangt om door te gaan, ondanks je omstandigheden.

God kan je omstandigheden veranderen, maar dat doet Hij heel vaak niet. Hij wil dat jij groeit op de plek waar jij bent, Hij wil dat jij getuigt op de plek waar jij bent en dat kan doordat Hij in jou is en van binnenuit jou verandert.

Danken uit zich onder andere door lofprijs en aanbidding. God groot maken omdat Hij groot is! Wij zijn maar klein, wij overzien en doorzien zoveel niet. Wij hebben zoveel vragen. Maar bij God is alles te vinden wat wij nodig hebben. Dat vraagt van ons vertrouwen. Dat vertrouwen groeit wanneer je je vertrouwen uitspreekt én er naar leeft.

Nog één keer Derek Prince uit zijn boek ‘Zij zullen boze geesten uitdrijven’. ‘God begon me ook het belang van voortdurende lofprijs en dankzegging te leren. Ik ontdekte dat hierdoor een sfeer om me heen ontstond die de demonen afstoot. Ik kwam onder de indruk van de woorden van David in Psalm 34:2 ‘Ik zal de Here te allen tijde prijzen, bestendig zij zijn lof in mijn mond’.
In de inleiding op die psalm staat dat David op dat moment op de vlucht was voor koning Saul, die hem naar het leven stond. Hij was zojuist gevlucht naar het hof van een heidense koning (Abimelech of Akis), die hem niet met open armen had ontvangen. Om zich van het vege lijf te redden, ‘stelde hij (David) zich in hun tegenwoordigheid aan als een waanzinnige en gedroeg hij zich bij hen als een razende; hij bekrabbelde de deurvleugels van de poort en liet zich het speeksel in zijn baard lopen’ 1 Samuel 21:13. Als David in deze omstandigheden God kon blijven prijzen, dacht ik, dan zijn er geen omstandigheden denkbaar, waarin ik niet hetzelfde zou moeten doen’.

Een belangrijke zin die Derek ons meegeeft: ‘er zijn geen omstandigheden denkbaar waarin ik niet God kan prijzen’.

God is altijd dezelfde. In goede omstandigheden en in heel moeilijke omstandigheden. Waarom zou je God wél prijzen als de omstandigheden geweldig zijn, of alles z’n gangetje gaat en niet in moeilijke omstandigheden? We prijzen God toch om Wie Hij is? Niet vanwege de omstandigheden?

Wanneer we God prijzen worden we vanzelf opgetild uit of boven onze omstandigheden. We gaan ‘groter’ zien omdat we ons richten op Hem die groter is dan onze omstandigheden. Laat Gods grootheid waarheid zijn in je leven en ga Hem danken.

Een indringende vraag: laat jij je door je omstandigheden weerhouden om God te prijzen en groot te maken?

Lees psalm 103 maar eens en je weet waarom je met heel je ziel God kunt loven!

Opwekking 764 ‘Zegekroon’.