Week 79, dinsdag

Psalm 23, De HEERE is mijn Herder
‘1 Een psalm van David. De HEERE is mijn Herder, mij ontbreekt niets.
2 Hij doet mij neerliggen in grazige weiden, Hij leidt mij zachtjes naar stille wateren. 3 Hij verkwikt mijn ziel, Hij leidt mij in het spoor van de gerechtigheid, omwille van Zijn Naam. 4 Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood*, ik zou geen kwaad vrezen, want U bent met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij. 5 U maakt voor mij de tafel gereed voor de ogen van mijn tegenstanders; U zalft mijn hoofd met olie, mijn beker vloeit over. 6 Ja, goedheid en goedertierenheid zullen mij volgen al de dagen van mijn leven. Ik zal in het huis van de HEERE blijven tot in lengte van dagen.’

*Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar. NBV

Psalm 131, Kinderlijk vertrouwen
‘1 Een pelgrimslied, van David. HEERE, mijn hart is niet hoogmoedig, mijn ogen zijn niet trots, ook wandel ik niet in dingen die te groot en te wonderlijk voor mij zijn. 2 Voorwaar, ik heb mijn ziel tot rust en tot stilte gebracht, als een kind dat de borst ontwend is, bij zijn moeder, mijn ziel is in mij als een kind dat de borst ontwend is.
3 Israël, hoop op de HEERE, van nu aan tot in eeuwigheid.’

Johannes 14:6a
‘Jezus zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven.’

Mattheus 28:20
‘En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen.’

WAAR SCHADUW IS, IS LICHT

Vers 4 van psalm 23 heb ik in twee vertalingen neergeschreven. De Herziene Statenvertaling zegt: ‘Al ging ik ook door een dal vol schaduw van de dood.’ En in de Nieuwe Bijbelvertaling staat: ’Al gaat mijn weg door een donker dal, ik vrees geen gevaar.’ In de Herziene Statenvertaling wordt heel duidelijk de dood genoemd en in de Nieuwe Bijbelvertaling ‘een donker dal.’ Dat laatste is/lijkt veel breder dan alleen de dood of wat daarmee te maken heeft. Hier wordt gesproken over een donkere periode/fase van je leven.

Ik weet niet hoe het in de grondtekst staat, maar mijn voorkeur gaat uit naar de vertaling van de HSV. Waarom? Omdat er in dat ene zinnetje al zo veel perspectief zit!

Gaan door een dal vol schaduw van de dood…….. Je hebt alleen schaduw als er licht is. Dus waar schaduw is, is ook licht! Maar je kunt ook zeggen dat er wordt gesproken over een schaduw van de dood, niet de dood zelf!

Ik trek het even uit elkaar. Een dal vol schaduw van de dood. Je gaat door een periode in je leven dat getekend wordt door donkerte en moeite. Je loopt door een donker dal……… En tegelijk is dat maar een schaduw. Het is een afspiegeling maar niet echt!

Daar zit al zoveel troost in! Ook al worden we geconfronteerd met dood en doodsheid, in de nabijheid van de Herder is dat niet de échte dood. De dood die wij hier kennen is een doorgang naar Licht.

Het is alweer een paar jaar geleden dat er een man uit onze gemeente overleed aan longkanker. Hij leek in eerste instantie na behandeling te zijn genezen, zijn longen waren ‘schoon’. En toch kwam het terug. Ik heb hem toen regelmatig gesproken en wat hij zei was indrukwekkend: ‘ik ga helemaal niet dood, ik ga straks pas echt leven.’

Wanneer je dicht bij de herder blijft zul je best in de schaduw komen, maar het is maar een schaduw. Hij leidt je verder, door het dal naar een andere plek. Een plek hier op aarde of naar de plek waar het échte leven is. Eeuwig leven.

Schaduw is er wanneer er licht is. Dat is een andere uitleg die mij ook bemoedigt. Wanneer je door een donker dal gaat, loop je dus feitelijk in de schaduw. Die schaduw wordt ergens door veroorzaakt. Een gek voorbeeld. Wij hebben maar een kleine tuin. Tijdens mooie zomerdagen kunnen we tot eind van de middag in de tuin in de zon zitten. Maar toen we een dakkapel plaatste werd dat anders. De dakkapel hield de zon tegen. De zon was er wel, maar kon niet meer tot achter in de tuin komen.

Wanneer je loopt in de schaduw houdt iets de zon tegen. De rotswanden dus, in deze psalm. Wat moet je dus doen? Doorlopen en zorgen dat je de tussen de rotswanden vandaan komt.

Soms zijn de omstandigheden zo dat het lijkt alsof je gevangen zit tussen rotswanden en ze kilometers lang zijn. Hoe je ook doorloopt, je komt er niet uit. Houd vol zegt de Bijbel. Het licht is er! Absoluut, maar iets staat nu tussen jou en het licht. Je voelt de warmte van het licht, van de zon niet, maar zolang je loopt in de schaduw is de zon er wel. Je kunt hem alleen niet zien of voelen.

Corry ten Boom zegt daarvan: ‘Als je in een trein in de tunnel zit spring je er toch niet uit? Je weet dat aan het eind van die tunnel het weer licht is.’
En weet je wat zo bijzonder is? In de schaduw van Gods licht is het nog steeds goed. Gods schaduw beschermt, ook als je gevangen zit tussen rotswanden.

Psalm 91 zegt: ‘Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten,
zal overnachten in de schaduw van de Almachtige. 2 Ik zeg tegen de HEERE: Mijn toevlucht en mijn burcht, mijn God, op Wie ik vertrouw!’

Wanneer het voelt alsof je in vast zit in het donker, probeer dat dan maar eens te vertalen als schaduw. Schaduw is een afspiegeling, schaduw kan misleiden. Schaduw kan beangstigend zijn, koud zijn, maar waar schaduw is, is ook altijd licht. En als je bedenkt dat God zelf licht is, dat Jezus de blinkende morgenster is, dan mag je weten dat, waar schaduw is, ook God zelf is.

Ook al ga je door een dal vol schaduw van de dood………. God is daarbij. Zoek in die schaduw naar God zelf, want Hij is bij je.

Onderstaand nummer kreeg ik vanmiddag doorgestuurd. Een paar regels daaruit die prachtig aansluiten:
‘Let the king of my heart, be the mountain where I run, The fountain I drink from, Oh, He is my song. Let the king of my heart be the shadow where I hide, the ransom for my life, Oh, He is my song’.

Hoe toepasselijk: mag God jouw troostvolle schaduw zijn.

King of My Heart (w/ spontaneous) – Steffany Gretzinger & Jeremy Riddle