Week 75, donderdag

Prediker 3:1-8 Alles heeft zijn tijd (NBG)
‘1 Alles heeft zijn uur en ieder ding onder de hemel zijn tijd; 2 er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om het geplante uit te rukken, 3 een tijd om te doden en een tijd om te helen, een tijd om af te breken en een tijd om op te bouwen, 4 een tijd om te wenen en een tijd om te lachen, een tijd om te rouwklagen en een tijd om te dansen, 5 een tijd om stenen weg te werpen en een tijd om stenen bijeen te zamelen, een tijd om te omhelzen en een tijd om zich van omhelzen te onthouden, 6 een tijd om te zoeken en een tijd om te laten verloren gaan, een tijd om te bewaren en een tijd om weg te werpen, 7 een tijd om te scheuren en een tijd om dicht te naaien, een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken,8 een tijd om te beminnen en een tijd om te haten, een tijd van oorlog en een tijd van vrede.’

1 Korinthe 11:1 (HSV)
‘Wees navolgers van mij, zoals ik navolger van Christus ben.’

Lukas 6:26
‘Wee u, wanneer alle mensen goed van u spreken.’

Mattheus 11:28-31 (HSV)
‘Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven.29 Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel;30 want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht.’

Lukas 19:13
‘En hij riep zijn tien slaven, gaf hun tien ponden en zei tegen hen: ‘doe daarmee zaken totdat ik terugkom.’ Mattheus 25:14,15 ‘Want het is als iemand die naar het buitenland ging, zijn eigen slaven bij zich riep en hun zijn bezittingen toevertrouwde. 15 En aan de één gaf hij vijf talenten, aan de ander twee en aan de derde één, ieder naar zijn bekwaamheid, en hij reisde meteen weg.’

WAAROM BEN JE ZO DRUK?

Ik houd van doorvragen, afpellen en ‘ontwikkelen’. Door dat te doen kom je namelijk uiteindelijk bij de kern. Dat punt waarop doorvragen niet meer kan en je een ‘vertrekpunt’ hebt bereikt. Het vertrekpunt dat alles zegt over je keuzes en doelen.

Een voorbeeld: iemand is razend enthousiast over zijn werk. Het is een baan waarin hij al zijn talenten in kwijt kan. Hij krijgt er energie van, verdient een goed salaris zodat hij zijn gezin kan onderhouden. Hij is een zeer gewaardeerd en gerespecteerd collega. Een vraagbaak en men ziet hem er wel voor aan om straks manager of directeur te worden. Alleen……hij maakt lange dagen en is ook vaak ’s avonds of in het weekend nog druk. Zijn energiepeil wordt steeds minder, hij krijgt lichamelijke klachten, en is heel snel geïrriteerd, maar omdat hij het werk zo leuk vindt, er van geniet en gewaardeerd wordt is hij in staat om het werk vol te houden. Want die managersfunctie lonkt! Hij heeft niet voor niets deze gaven en talenten gekregen. God heeft daar een plan mee, anders zou hij ze niet hebben gekregen. En die kan hij het beste inzetten als manager. Maar als hij thuis komt is hij geen cent meer waard. Hij gaat of nog aan het werk, of stort voor de televisie of gaat heel vroeg naar bed. Met de belofte aan zijn gezin dat wanneer hij eenmaal de baas is hij kan delegeren en het beter wordt.

Maar natuurlijk wordt het niet beter. Zijn kinderen worden groter en zijn vrouw vind het belangrijk dat hij meer optrekt met zijn kinderen. De kerk vindt dat hij zijn talenten mag inzetten voor de gemeente en zijn moeder, die ondertussen weduwe is geworden, vraagt ook aandacht. Hij heeft geen tijd meer om met God te praten of naar een kring te gaan. Hij is te druk en te moe. Met andere woorden, hij krijgt een burn out. Hij snapt er niets meer van. God heeft hem toch niet voor niets deze gaven en talenten gegeven? Hij wilde toch Hem daarmee dienen? Doordat hij een goed salaris had hoefde zijn vrouw niet te werken, ze konden hun tienden geven en nu kan hij niets meer. Dag directeur/managerstitel. Hallo psycholoog.

Ik denk geen heel onbekend plaatje. We kunnen druk zijn en ons druk maken met de beste bedoelingen. Om God daarmee te dienen. En ik geloof daar ook echt in! Het is heel Bijbels om met je talenten te woekeren en om ze te vermeerderen om God daarmee te verheerlijken. Dat vraagt God zelfs van ons. Niets mis mee dus.

Maar op het moment dat je oververmoeid, futloos en moedeloos op de bank zit dan weet je dat je ergens een afslag hebt gemist of een verkeerde afslag hebt genomen. Want je staat nu behoorlijk in het rood in plaats van in de plus.

De man in het voorbeeld komt bij de psycholoog en deze gaat met hem afpellen totdat hij bij de kern is aangekomen: ‘Waarom kon je geen nee zeggen? Waarom moest er iedere keer nog weer een schepje bovenop? Was die titel van directeur zo belangrijk? En zou het echt Gods wil zijn dat je je gezin verwaarloost? Niet meer omziet naar je broers en zussen in de kerk? Kon je je talenten echt alleen maar in je werk kwijt? Als het echt Gods wil was dat je directeur zou zijn, zou het je dan zoveel moeten kosten? Zou God écht willen dat je huwelijk op de klippen gaat lopen omdat je in Zijn wil wandelt?’

En uiteindelijk realiseert de man zich dat hij de afgelopen jaren zo hard heeft gewerkt omdat hij eindelijk gezien werd. Hij werd belangrijk, waardevol en gerespecteerd. Is het hem kwalijk te nemen? Misschien wist hij niet eens dat hij zo hard daarnaar op zoek was. Misschien wist hij niet dat hij zich klein en afgewezen voelde. Hij moest daar op deze manier achter komen. Niet fijn. Want het kan hem uiteindelijk alles kosten.

Als je moe bent van alles, als je je uitgeput voelt, bedenk dan wat je allemaal doet en probeer jezelf de vraag te stellen waarom je zo druk bent. Doe je de dingen om de goede reden en stel je wel de goede prioriteiten? Neem regelmatig de tijd om te bedenken wie je dient met al je werk. Dien je echt God, of ben je bezig jezelf ‘te verhogen.’

Bedenk ook goed dat je het nooit iedereen naar de zin kan maken. Je kunt streven naar perfectionisme zodat je geen afwijzend of negatief woord over je werk zult horen en je je niet afgewezen voelt. Maar realiseer je dat je daarmee jezelf en je schepper verloochent. Jezus zei al ‘Wee u, wanneer alle mensen goed van je spreken.’ Je raakt ver bij God en bij jezelf vandaan wanneer je het alle mensen naar de zin probeert te maken. Er blijft op die manier niets meer van jouw persoonlijkheid over. En dus niets van de persoon zoals God jou geschapen heeft. Heb er vrede mee dat niet iedereen het met je eens is. Want er blijft niets van jou en van je energie over als je probeert overal goed in te zijn en iedereen te pleasen.

Ik moet denken aan een al oudere gospelzanger: Don Francisco. Aan twee liedjes van hem. The steeple song en I have chosen you.

Uit de steeple song: ‘It doesn’t matter if your sacrifice of praise, Is loud enough to raise the dead, The thing I need to ask you, Is have you done the things I said? Do you love your wife? With all you’ve got inside you, Are you layin’ down your life? What about the others?’

Are you livin’ as a servant To your sisters and your brothers? Do you make the poor man beg you for a bone? Do the widow and the orphan cry alone?

Waarom en voor wie maak je je zo druk? De dingen die God ons te doen vraagt liggen dicht bij ons hart. Maar die kun je pas doen wanneer je eigen hart gekend en veilig is. Daar gaat het tweede nummer over.

I have chosen you: ‘I have chosen you, And I will not turn you down,
I have chosen you, You were born to wear a crown. I’ll give you what you need to carry on Till all that stands opposed to you is gone.’

Geniet van twee gouwe ouwe, maar zo ware nummers:

Don Francisco, ‘The steeple song’

Don Francisco, ‘I have chosen you’